دخترک من یک ماهه دیگه دو سالش میشه امیدوارم در کنار هم بتونیم بهترین عکس العمل رو در مقابل کارای این وروجکا داشته باشیم
هدی جان :
واسه پوشک گیری اصرار زیاد و حتی تکرار زیاد باعتث میشه بچه مضطرب بشه ، چون دقیقا حواسش هست که مثلا امروز گیر دادی به قضیه جیش کردنش ،
شاید از نظر خودت هیچ عجله ای در کار نباشه ، ولی واسه بچه اینهمه رفت و آمد به دستشویی و منتظر جیش کردن موندن ، فشار محسوب میشه
به نظر من همون روزی یک بار هم که دستشویی بکنه تو جمام کافیه ، بقیه اش رو باید حوضله بخرج بدی ، در ضمن در راه پوشک گیری ، یکی از ملزوماتش اینه که به اندازه کافی توی خودشون جیش بکنند و شلوارشون خیس بشه تا متوجه این امر خارجی بشن
همین که یک بار یاسین اعلام کرده میسوزه یعنی یه پله به موفقیت نزدیک شدی ، انتظارت رو کم کن !
زیاد هم زوم نکن روی این موضضوع ، سعی کن یه بازه زمانی طولانی به خودت و ایسین بدی ، مثلا سه ماه !!!
نهواه دو هفته ای پرونده پوشک رو ببندی که محاله :))
همینطوری معجزه نمیشه که یاد بگیرن
تو این فکر نباش که این پروسه زود تمام شه چون واکنش برگشتی داره اگه منجر به شکست بشه
اونوقت مشکلاتش جبران ناپدیره
یهو دیدی یاسین لج کرد و دیگه از توالت رفتن فراری شد و ترسید ، اونوقت بیا و درستش کن
در ضمن چرا باید به پوشک شدن اعتراض کنه؟
مگه اون قدرت درک داره که مثلا الان دیگه زمانش رسیده که عادت دو سال گذشته رو ترک کنه ؟؟؟
بهترین چیز کارتون و نقاشی و کتابه ، اگه بتونی کتابش رو بخر من تو کتابفروشی ها دیدم تصویریه ، باید اول از نظر مغزی و ذهنی آماده بشن بچه ها
واسه پوشک گیری اصرار زیاد و حتی تکرار زیاد باعتث میشه بچه مضطرب بشه ، چون دقیقا حواسش هست که مثلا امروز گیر دادی به قضیه جیش کردنش ،
شاید از نظر خودت هیچ عجله ای در کار نباشه ، ولی واسه بچه اینهمه رفت و آمد به دستشویی و منتظر جیش کردن موندن ، فشار محسوب میشه
به نظر من همون روزی یک بار هم که دستشویی بکنه تو جمام کافیه ، بقیه اش رو باید حوضله بخرج بدی ، در ضمن در راه پوشک گیری ، یکی از ملزوماتش اینه که به اندازه کافی توی خودشون جیش بکنند و شلوارشون خیس بشه تا متوجه این امر خارجی بشن
همین که یک بار یاسین اعلام کرده میسوزه یعنی یه پله به موفقیت نزدیک شدی ، انتظارت رو کم کن !
زیاد هم زوم نکن روی این موضضوع ، سعی کن یه بازه زمانی طولانی به خودت و ایسین بدی ، مثلا سه ماه !!!
نهواه دو هفته ای پرونده پوشک رو ببندی که محاله :))
همینطوری معجزه نمیشه که یاد بگیرن
تو این فکر نباش که این پروسه زود تمام شه چون واکنش برگشتی داره اگه منجر به شکست بشه
اونوقت مشکلاتش جبران ناپدیره
یهو دیدی یاسین لج کرد و دیگه از توالت رفتن فراری شد و ترسید ، اونوقت بیا و درستش کن
در ضمن چرا باید به پوشک شدن اعتراض کنه؟
مگه اون قدرت درک داره که مثلا الان دیگه زمانش رسیده که عادت دو سال گذشته رو ترک کنه ؟؟؟
بهترین چیز کارتون و نقاشی و کتابه ، اگه بتونی کتابش رو بخر من تو کتابفروشی ها دیدم تصویریه ، باید اول از نظر مغزی و ذهنی آماده بشن بچه ها
در مورد نیکای من ، اصلا در حال حاضر آمادگی گرفتن از پوشک رو نداره ، چون
اولین نشانه اش اینه که برای مدت طولانی پوشکش خشک باشه ، این نشون دهنده اینه که عضلات مثانه سفت شده و دیگه میتونه مدت بیشتری خودش رو نگه داره
دومین نشونه اش ، بالا رفتن و پایین اومدن از پله بدون گرفتن دست به نرده و گذاشتن دست روی زمینه !!!
چون نشون میده مخچه متکامل شده
سومین نشونه اش پریدن از روی زمین با دو پا هست ، البته نه اینکه خیلی بالا بپره ، همین که بتونه هر دو پا رو همزمان از زمین جدا کنه
و مهمترین نشونه اش اینه که از خیسی و کثیفی پوشک خوشش نیاد و اعتراض کنه که عوض کن منو ، و بالافاصله بهد از جیش و پی پی اعلام کنه که انجام داده !!!
اگه هنوز این نشانه ها پدپدار نشده نباید انتظار داشته باشیم که آمادگی اش هست
بچه هایی هستند تو جمع خودمون توی کلوپ که از یک سال و نیمگی ، پوشک شب تا صبح ِ بچشون خشک بوده ، مسلما این بچه ها زودتر آمادگیش رو دارند و متکامل میشن :)
این مساله هیچ جنبه افتخار و رقابت نباید واسه مامان ها داشته باشه .
چون مربوط به تعادل مخچه است و هیچ ربطی به چیز دیگه ای نداره ،
اولین نشانه اش اینه که برای مدت طولانی پوشکش خشک باشه ، این نشون دهنده اینه که عضلات مثانه سفت شده و دیگه میتونه مدت بیشتری خودش رو نگه داره
دومین نشونه اش ، بالا رفتن و پایین اومدن از پله بدون گرفتن دست به نرده و گذاشتن دست روی زمینه !!!
چون نشون میده مخچه متکامل شده
سومین نشونه اش پریدن از روی زمین با دو پا هست ، البته نه اینکه خیلی بالا بپره ، همین که بتونه هر دو پا رو همزمان از زمین جدا کنه
و مهمترین نشونه اش اینه که از خیسی و کثیفی پوشک خوشش نیاد و اعتراض کنه که عوض کن منو ، و بالافاصله بهد از جیش و پی پی اعلام کنه که انجام داده !!!
اگه هنوز این نشانه ها پدپدار نشده نباید انتظار داشته باشیم که آمادگی اش هست
بچه هایی هستند تو جمع خودمون توی کلوپ که از یک سال و نیمگی ، پوشک شب تا صبح ِ بچشون خشک بوده ، مسلما این بچه ها زودتر آمادگیش رو دارند و متکامل میشن :)
این مساله هیچ جنبه افتخار و رقابت نباید واسه مامان ها داشته باشه .
چون مربوط به تعادل مخچه است و هیچ ربطی به چیز دیگه ای نداره ،
مریناز جونم جواب منم بده پلیزززززز.......
ابتدای همین صفحه هست.....بووس
ابتدای همین صفحه هست.....بووس
مریم عزیز :
اصلا اصلا اصلا نباید بچه رو از یه چیزی ترسوند ، تربیت در سایه ترس دیگه در علم روانشناسی امروز مردود شده !
اتفاقا سعی نکن با تکرار این موضوع وحشتناک ، ترس رو در بچه ریشه دار کنی
چون خیلی اوقات همین ترس های کوچیک که از نظر ما بی اهمیته باعث بروز ترس های شدید بزرگسالی و حتی شب ادراری میشه
بعد اونوقت یادمون نیست که چی شد که اینطور شد.
دیگه این خاطره رو واسش بازگو نکن تا به مرور فراموشش کنه ، هر چند ممکنه همین الان هم دیگه ترس از اتاق و تنهایی و تاریکی رو پیذا کرده باشه :(
درسته که گاهی اوقات کم میاریم و به این تکنیک ها متوسل میشیم ولی باید خیلی حواسمون باشه !
در مورد داد زدن هم که گاهی ناگزیریم ، همه ما پیش میاد که داد بزنیم :(((
ولی روانشناس ها میگن نباید به هر دلیل بی خودی داد و بیداد راه انداخت چون بچه الگو برداری میکنه
فردا شما یه بار داد بزنی بچه جلوت وامیسته ، دقیقا با همون فیگور چهره خودت ، همون اخم بلندتر داد میزنه
اونوقت دیگه داد زدن ها هم اثری نداره
داد رو باید گذاشت برای مواقع خیلی خطرناک ، مثل پریدن جلوی ماشین ، دست زدن به برق ، آتیش که اثر لحظه ای خودش رو داشته باشه
اینو هم بدونید که بعد از یه مدت تن صدای ما برای بچه عادی میشه ، حالا هر چقدر هم بلند باشه مهم نیست ، عادی میشه
ما با داد زدن داریم خشممون رو نشون بچه میدیم ، و در مقابل بهش یاد میدیم که چگونه خشمگین بشه
حالا مفصل در مورد این موضوع مطلب میزارم ، فعلا تا اینجاش رو داشته باش که اصلا نترسونیش دیگه ، تهدیدش نکنی ، و تا جایی که میشه داد نزنی ، پسره باید بهش قدرت اعتماد به نفس و شجاعت بالایی بدی
اصلا اصلا اصلا نباید بچه رو از یه چیزی ترسوند ، تربیت در سایه ترس دیگه در علم روانشناسی امروز مردود شده !
اتفاقا سعی نکن با تکرار این موضوع وحشتناک ، ترس رو در بچه ریشه دار کنی
چون خیلی اوقات همین ترس های کوچیک که از نظر ما بی اهمیته باعث بروز ترس های شدید بزرگسالی و حتی شب ادراری میشه
بعد اونوقت یادمون نیست که چی شد که اینطور شد.
دیگه این خاطره رو واسش بازگو نکن تا به مرور فراموشش کنه ، هر چند ممکنه همین الان هم دیگه ترس از اتاق و تنهایی و تاریکی رو پیذا کرده باشه :(
درسته که گاهی اوقات کم میاریم و به این تکنیک ها متوسل میشیم ولی باید خیلی حواسمون باشه !
در مورد داد زدن هم که گاهی ناگزیریم ، همه ما پیش میاد که داد بزنیم :(((
ولی روانشناس ها میگن نباید به هر دلیل بی خودی داد و بیداد راه انداخت چون بچه الگو برداری میکنه
فردا شما یه بار داد بزنی بچه جلوت وامیسته ، دقیقا با همون فیگور چهره خودت ، همون اخم بلندتر داد میزنه
اونوقت دیگه داد زدن ها هم اثری نداره
داد رو باید گذاشت برای مواقع خیلی خطرناک ، مثل پریدن جلوی ماشین ، دست زدن به برق ، آتیش که اثر لحظه ای خودش رو داشته باشه
اینو هم بدونید که بعد از یه مدت تن صدای ما برای بچه عادی میشه ، حالا هر چقدر هم بلند باشه مهم نیست ، عادی میشه
ما با داد زدن داریم خشممون رو نشون بچه میدیم ، و در مقابل بهش یاد میدیم که چگونه خشمگین بشه
حالا مفصل در مورد این موضوع مطلب میزارم ، فعلا تا اینجاش رو داشته باش که اصلا نترسونیش دیگه ، تهدیدش نکنی ، و تا جایی که میشه داد نزنی ، پسره باید بهش قدرت اعتماد به نفس و شجاعت بالایی بدی
مرریناز جون ممنون بابت مطالبت فقط من تا حالا اینای که گفتی واسه از پوشک گرفتن نشنیده بودم برام جالب بود
اخه دختر من الان وقتی توی پوشکش جیش یا پی پی میکنه میاد میگه هر دفعه جیش میکنه خبر میده چند بارم شده که شب تا صبح پوشکش خیس بوده البته تعداش کم بوده
حالا به نظرت زوده هنوز یا صبر کنیم بقیه جیزای دیگه رو هم یاد بگیره مثل بالا رفتن از پله بدون گرفتن نرده یا پریدن با دو تا پاش
اخه دختر من الان وقتی توی پوشکش جیش یا پی پی میکنه میاد میگه هر دفعه جیش میکنه خبر میده چند بارم شده که شب تا صبح پوشکش خیس بوده البته تعداش کم بوده
حالا به نظرت زوده هنوز یا صبر کنیم بقیه جیزای دیگه رو هم یاد بگیره مثل بالا رفتن از پله بدون گرفتن نرده یا پریدن با دو تا پاش
مرسی مریناز عزیزم عذاب وجدان گرفتم......همش میگم از این به بعد رعایت میکنم باز هم نمیشه.....
واسه تنبیه هم من تو اتاق تاریک نمیزارمش که بترسه یک بار گزاشتمش تو اتاق خودش و درو یک دقیقه بستم و اونم گریه که میخوام بیام بیرون از اون به بعد هر وقت اذیت میکنه میگم بهش میزارمت تو اتاق و دیگه غاون کارشو انجام نمیده تا حد زیادی.....یعنی دیگه نگم اینو؟
واسه تنبیه هم من تو اتاق تاریک نمیزارمش که بترسه یک بار گزاشتمش تو اتاق خودش و درو یک دقیقه بستم و اونم گریه که میخوام بیام بیرون از اون به بعد هر وقت اذیت میکنه میگم بهش میزارمت تو اتاق و دیگه غاون کارشو انجام نمیده تا حد زیادی.....یعنی دیگه نگم اینو؟
یه سوال دیگه من یه وقتای واقعا کم میارم یه وقتایی که کارای میکنه خطرناک مثل دست زدن به برق
باز گذاشتن در فریزر
یا کارای که نباید بکنه
هر جی میخوام حواسشو پرت کنم هرجی صحبت میکنم باهاش براش توضیح میدم ولی فایده نداره باز کار خودشو میکنه این جور مواقع جکار کنم یه وقتایی دعواش میکنم نمیدونم واقعا باید چکار کنم
باز گذاشتن در فریزر
یا کارای که نباید بکنه
هر جی میخوام حواسشو پرت کنم هرجی صحبت میکنم باهاش براش توضیح میدم ولی فایده نداره باز کار خودشو میکنه این جور مواقع جکار کنم یه وقتایی دعواش میکنم نمیدونم واقعا باید چکار کنم
ممنون مریناز از راهنماییییییییییی هات.
من بسی بسیار در اشتباه بودم!!!!!!!فعلا کلا قضیه رو تعطیل میکنم تا اولین نشانه ها پیدا بشن!هههههه
فیلا که اشتباهم گریبانمو گرفته نصفه شبی مشغول ابکشی هستم!هههههههههه
من بسی بسیار در اشتباه بودم!!!!!!!فعلا کلا قضیه رو تعطیل میکنم تا اولین نشانه ها پیدا بشن!هههههه
فیلا که اشتباهم گریبانمو گرفته نصفه شبی مشغول ابکشی هستم!هههههههههه
ستاره دریایی عزیز :
اگه یکی دو تا از نشانه های تکامل رو داره میتونی کم کم شروع کنی واسه از پوشک گرفتن
اگه در طول دو هفته موفقیت حاصل شد که خدا رو شکر ، اگه نشد قضیه رو ببند و به دو سه هفته دیگه موکول کن ، تمام ظرافت ها رو رعایت کن ، بدون استرس ، بدون عجله ، بدون فشار
در مورد مسئله دوم برای تمااااااام مادر و پدرهای دنیا پیش میاد دیگه ، نمیتونیم که خودمون رو گول بزنیم ، وقتی بی حوصله ایم ، کار خیلی خطرناک و بد میکنند کم میاریم ، ولی مهم اینه که مدیریت خشم رو بلد باشیم و تعداد دفعاتش رو روز به روز کمتر کیم
زیاد داد و بیداد نکنیم ، مصلا اگه در طول روز یه بار پیش بیاد که خیلی اعصابت داغونه ، خوب یه داد زدن به جا اونقدر کار بدور از منطقی نیست
ولی مادرها و پدر هایی هستند که صبح تا شب تیک عصبی دارند . با نق و داد و بیداد :
نرو ، نکن ، دست نزن ، بشین ، بخور ، چته ، نریز ، نزار ، نبر ، بده ، برو ،
تمام مدت دارن از فعلای امری و اکثرا منفی استفاده میکنند اونم با بی حوصلگی و هیاهو
خوب این چه تاثثری میتونه در روح و روان اون طفل معصوم داشته باشه؟؟؟؟
سعی کنیم در طول روز تعداد امرو نهی های خودمون رو بشماریم ، جمله ها و فعل های اضافه و تکراری که ورد زبونمون شده یه روز حساب کنیم
ببینیم چقدر میشه از این حرف ها کم کرد و یه جو آرووم و نسبتا شاد رو واسه بچه ایجاد کرد
مثلا مادر به بچه میگه : لیوانو نندازی ، میفته میشکنه !!!
بچه اصلا قدرت تجزیه تحلیل در این سن نداره ، به جای اینکار بی حرف ، طوری که حواسش پرت بشه ،یه چیز امن رو جایگزین میکنیم و لیوان رو از دید خارج میکنیم
من مادر دیدم که به بچه دو ساله پنجاه بار میگه بشین ، بشین بشین !!!!
خوب آخه مادر ِ من تیک عصبی داری؟ چیکارش داری بچه رو میخواد راه بره ، میخواد سر پا باشه :)
اگه یکی دو تا از نشانه های تکامل رو داره میتونی کم کم شروع کنی واسه از پوشک گرفتن
اگه در طول دو هفته موفقیت حاصل شد که خدا رو شکر ، اگه نشد قضیه رو ببند و به دو سه هفته دیگه موکول کن ، تمام ظرافت ها رو رعایت کن ، بدون استرس ، بدون عجله ، بدون فشار
در مورد مسئله دوم برای تمااااااام مادر و پدرهای دنیا پیش میاد دیگه ، نمیتونیم که خودمون رو گول بزنیم ، وقتی بی حوصله ایم ، کار خیلی خطرناک و بد میکنند کم میاریم ، ولی مهم اینه که مدیریت خشم رو بلد باشیم و تعداد دفعاتش رو روز به روز کمتر کیم
زیاد داد و بیداد نکنیم ، مصلا اگه در طول روز یه بار پیش بیاد که خیلی اعصابت داغونه ، خوب یه داد زدن به جا اونقدر کار بدور از منطقی نیست
ولی مادرها و پدر هایی هستند که صبح تا شب تیک عصبی دارند . با نق و داد و بیداد :
نرو ، نکن ، دست نزن ، بشین ، بخور ، چته ، نریز ، نزار ، نبر ، بده ، برو ،
تمام مدت دارن از فعلای امری و اکثرا منفی استفاده میکنند اونم با بی حوصلگی و هیاهو
خوب این چه تاثثری میتونه در روح و روان اون طفل معصوم داشته باشه؟؟؟؟
سعی کنیم در طول روز تعداد امرو نهی های خودمون رو بشماریم ، جمله ها و فعل های اضافه و تکراری که ورد زبونمون شده یه روز حساب کنیم
ببینیم چقدر میشه از این حرف ها کم کرد و یه جو آرووم و نسبتا شاد رو واسه بچه ایجاد کرد
مثلا مادر به بچه میگه : لیوانو نندازی ، میفته میشکنه !!!
بچه اصلا قدرت تجزیه تحلیل در این سن نداره ، به جای اینکار بی حرف ، طوری که حواسش پرت بشه ،یه چیز امن رو جایگزین میکنیم و لیوان رو از دید خارج میکنیم
من مادر دیدم که به بچه دو ساله پنجاه بار میگه بشین ، بشین بشین !!!!
خوب آخه مادر ِ من تیک عصبی داری؟ چیکارش داری بچه رو میخواد راه بره ، میخواد سر پا باشه :)
مریم منظورم این نبود که تو اتاق تاریک میزاری ، منظورم این بود این نوع ِ نتبیه زمینه ساز ترس از تاریکی هست در آینده ، نمونه اش بوده
دیگه یادآوری نکن این تنبیه ات رو تا یادش بره
هر چند من یادمه یکی از تنبیه های این سن قرار دادن بچه در اتاق بوده به تنهایی ولی به نظرم در اتاق باید باز باشه ، نه اینکه به زور در اتاق رو ببندیم و بچه پشت در هلاک شه از گریه و استرس
دیگه یادآوری نکن این تنبیه ات رو تا یادش بره
هر چند من یادمه یکی از تنبیه های این سن قرار دادن بچه در اتاق بوده به تنهایی ولی به نظرم در اتاق باید باز باشه ، نه اینکه به زور در اتاق رو ببندیم و بچه پشت در هلاک شه از گریه و استرس
مریناز عزیز ممنون خیلی استفاده کردم ممنون بازم سر میزنم حتما.
خداوند نیکا جون رو برات حفظ کنه...
خداوند نیکا جون رو برات حفظ کنه...
دو سالگی یکی از مهمترین زمان ها برای تربیت کودک :
دوسالگی یکی از مقاطع حساس و دشوار در تربیت و رفتار با کودکان است. دوساله ها غیرقابل پیش بینی هستند، به حرف گوش نمی دهند و همیشه ::نه :: می گویند و در مهمانی و جمع های دوستانه رفتارهای غیرقابل پیش بینی می کنند که والدین شان به خاطر آنها خجالت زده می شوند. گاه فکر می کنید تلاشتان برای تربیت این فرشته کوچک اما چموش دوست داشتنی برای همیشه بی نتیجه خواهد ماند و گاه شیرین زبانی و رفتارهای بزرگ منشانه اش باعث می شود براحتی فراموش کنید که او فقط و فقط (دو سال) دارد. پگی شکت کارشناس تربیت کودکان در ایالت اوهایو می گوید: در این مرحله است که کودک از قالب نوزادی خارج و در قالب یک انسان کوچک اما کمال یافته به لحاظ افکار، عقاید و خواسته هایش قرار می گیرد و همین خصوصیت ها و خصلت ها هستند که از دو سالگی بچه ها برای والدین یک غول می سازد و تربیت و رفتار با آنها را دشوارتر می کند.
کارشناسان معتقد هستند آنچه که کودکان در این سن حقیقتاً به دنبال آن هستند کشف ساز و کار این دنیا با به چالش گرفتن هر چیز از پدیده های مختلف گرفته تا آستانه صبر و تحمل و حتی حوصله والدین شان است و از همین روست که به دوساله ها بر چسب غیر قابل کنترل و پیش بینی بودن ،زده شده است و گفته می شود نه بچه هستند که بتوان مثل بچه ها با آنها رفتار کرد و نه بزرگ هستند که بشود مثل بزرگترها با آنان رفتار کرد.
دوسالگی یکی از مقاطع حساس و دشوار در تربیت و رفتار با کودکان است. دوساله ها غیرقابل پیش بینی هستند، به حرف گوش نمی دهند و همیشه ::نه :: می گویند و در مهمانی و جمع های دوستانه رفتارهای غیرقابل پیش بینی می کنند که والدین شان به خاطر آنها خجالت زده می شوند. گاه فکر می کنید تلاشتان برای تربیت این فرشته کوچک اما چموش دوست داشتنی برای همیشه بی نتیجه خواهد ماند و گاه شیرین زبانی و رفتارهای بزرگ منشانه اش باعث می شود براحتی فراموش کنید که او فقط و فقط (دو سال) دارد. پگی شکت کارشناس تربیت کودکان در ایالت اوهایو می گوید: در این مرحله است که کودک از قالب نوزادی خارج و در قالب یک انسان کوچک اما کمال یافته به لحاظ افکار، عقاید و خواسته هایش قرار می گیرد و همین خصوصیت ها و خصلت ها هستند که از دو سالگی بچه ها برای والدین یک غول می سازد و تربیت و رفتار با آنها را دشوارتر می کند.
کارشناسان معتقد هستند آنچه که کودکان در این سن حقیقتاً به دنبال آن هستند کشف ساز و کار این دنیا با به چالش گرفتن هر چیز از پدیده های مختلف گرفته تا آستانه صبر و تحمل و حتی حوصله والدین شان است و از همین روست که به دوساله ها بر چسب غیر قابل کنترل و پیش بینی بودن ،زده شده است و گفته می شود نه بچه هستند که بتوان مثل بچه ها با آنها رفتار کرد و نه بزرگ هستند که بشود مثل بزرگترها با آنان رفتار کرد.
شکل گیری شخصیت:
همان اراده و التزامی که باعث می شود کودکان نوپا برای راه رفتن با صندل روی برف ها اصرار کنند و بعد گلوله های یخ و آدم برفی شان را با خود به اتاقشان بیاورند درست همانی است که آنها را تشویق می کند به استقلال رفتاری دست پیدا کنند و بخواهند بر اساس تصمیماتی که گرفته اند، عمل کنند.
جک.ل . هارمن، دکترای روانشناسی کودک و استاد دانشگاه ::پیز :: در نیویورک می گوید: آنها در سنی هستند که شروع به ابراز علایق و حتی اولویت های خود می کنند و همزمان با آن مهارت های کلامی لازم را برای خواسته هایشان افزایش می دهند. بچه ها از بیست ماهگی به بعد به مهارت های فیزیکی قابل توجهی نیز دست پیدا می کنند، کودکی که تا چند ماه پیش کتاب آشپزی شما را در دست می گرفت و با دست عکس غذاهای مورد علاقه اش را به شما نشان می داد حالا دیگر ممکن است بخواهد در درست کردن آن و یا تزئین سالاد الویه با تربچه و خیارشور به جای چشم و بینی یک آدمک خیالی به شما کمک می کند.
همان اراده و التزامی که باعث می شود کودکان نوپا برای راه رفتن با صندل روی برف ها اصرار کنند و بعد گلوله های یخ و آدم برفی شان را با خود به اتاقشان بیاورند درست همانی است که آنها را تشویق می کند به استقلال رفتاری دست پیدا کنند و بخواهند بر اساس تصمیماتی که گرفته اند، عمل کنند.
جک.ل . هارمن، دکترای روانشناسی کودک و استاد دانشگاه ::پیز :: در نیویورک می گوید: آنها در سنی هستند که شروع به ابراز علایق و حتی اولویت های خود می کنند و همزمان با آن مهارت های کلامی لازم را برای خواسته هایشان افزایش می دهند. بچه ها از بیست ماهگی به بعد به مهارت های فیزیکی قابل توجهی نیز دست پیدا می کنند، کودکی که تا چند ماه پیش کتاب آشپزی شما را در دست می گرفت و با دست عکس غذاهای مورد علاقه اش را به شما نشان می داد حالا دیگر ممکن است بخواهد در درست کردن آن و یا تزئین سالاد الویه با تربچه و خیارشور به جای چشم و بینی یک آدمک خیالی به شما کمک می کند.
آموختن عشق ورزی و محبت:
باعث تعجب است اما کودکی که تا همین چند ماه پیش فقط شما را برای رسیدگی و پاسخ دادن به نیازها و خواسته هایش می شناخت در این زمان یاد می گیرد همان توجه و دلسوزی را معطوف شما کند و این ممکن است شما را غافلگیر کند.
آنها در این سن به حسی از خودشناسی دست پیدا کرده و یاد می گیرند احساسات و عواطف خود را بشناسند. این مسئله به آنها کمک می کند احساسات دیگران را درک کنند. با این حال عشق و محبت و دلسوزی را نباید فقط به خاطر رسیدن به این نقطه عطف در نمودار رشد یک کودک دو ساله تلقی کرد.
متخصصان معتقدند دلسوزی و محبت یک رفتار اکتسابی و آموختنی است. بچه ها در برابر احساساتشان بر مبنای الگوهایی که داشته اند، رفتار می کنند. بنابراین اگر کودک مهربان و دلسوزی دارید بخشی از این رفتار خوب را به عملکرد خود نسبت دهید. شما الگوی خوبی برای او بوده اید.
ابراز وجود کردن: اگر همیشه دوست داشتید بدانید کودک تان چه نظری راجع به رنگ لباس شما و زیبایی آن دارد، می توانید آن را از زبان خود او بشنوید. بچه های دو ساله سرشار از عقیده و اظهارنظر هستند و مهارت های زبانی لازم برای ابراز آنها را کسب کرده اند. دایره واژگان بیشتر بچه های دوساله در حدود ۳۰۰ کلمه است و در پایان دوسالگی می توانند به راحتی جمله های سه تا پنج کلمه ای بسازند.
اندرو ملتزوف، استاد روانشناسی کودک در دانشگاه واشنگتن و نویسنده کتاب ((نابغه ای در گهواره)) می گوید: غذا دادن به بچه های زیر دو سال کاری یکنواخت و گاه خسته کننده است اما وقتی بچه ها دو ساله می شوند کم و بیش می گویند چه دوست دارند بخورند و چه دوست دارند نخورند و سلیقه غذایی خود را اعمال می کنند.
باعث تعجب است اما کودکی که تا همین چند ماه پیش فقط شما را برای رسیدگی و پاسخ دادن به نیازها و خواسته هایش می شناخت در این زمان یاد می گیرد همان توجه و دلسوزی را معطوف شما کند و این ممکن است شما را غافلگیر کند.
آنها در این سن به حسی از خودشناسی دست پیدا کرده و یاد می گیرند احساسات و عواطف خود را بشناسند. این مسئله به آنها کمک می کند احساسات دیگران را درک کنند. با این حال عشق و محبت و دلسوزی را نباید فقط به خاطر رسیدن به این نقطه عطف در نمودار رشد یک کودک دو ساله تلقی کرد.
متخصصان معتقدند دلسوزی و محبت یک رفتار اکتسابی و آموختنی است. بچه ها در برابر احساساتشان بر مبنای الگوهایی که داشته اند، رفتار می کنند. بنابراین اگر کودک مهربان و دلسوزی دارید بخشی از این رفتار خوب را به عملکرد خود نسبت دهید. شما الگوی خوبی برای او بوده اید.
ابراز وجود کردن: اگر همیشه دوست داشتید بدانید کودک تان چه نظری راجع به رنگ لباس شما و زیبایی آن دارد، می توانید آن را از زبان خود او بشنوید. بچه های دو ساله سرشار از عقیده و اظهارنظر هستند و مهارت های زبانی لازم برای ابراز آنها را کسب کرده اند. دایره واژگان بیشتر بچه های دوساله در حدود ۳۰۰ کلمه است و در پایان دوسالگی می توانند به راحتی جمله های سه تا پنج کلمه ای بسازند.
اندرو ملتزوف، استاد روانشناسی کودک در دانشگاه واشنگتن و نویسنده کتاب ((نابغه ای در گهواره)) می گوید: غذا دادن به بچه های زیر دو سال کاری یکنواخت و گاه خسته کننده است اما وقتی بچه ها دو ساله می شوند کم و بیش می گویند چه دوست دارند بخورند و چه دوست دارند نخورند و سلیقه غذایی خود را اعمال می کنند.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
