خسته شدم از نقش بازی کردن.....کمکم کنین

چرا دو بار گرفتم   اما برای کارای عید.... بیشترین دغدغم اینه با این وجود اگه شوهرم سرش گرم جای دیگه بشه چه کار کنم

آخه می دونین چی برام عجیبه؟ اینکه تا حالا خیلی بودن که علاوه بر پیشنهاد و چراغ سبز پیله شوهرم شدن.... اینا دیگه کین به خدا... می دونن زن و بچه داره می دونن اهل اینجور کارا نیست بازم تلاش می کنن... خدا ازشون نگذره.... 

راست میگی منم هر بار باهم صحبت می کنیم ازین که درک می کنه سعی می کنه آروم میشم حتی گاهی تو کارا با وجودی که خیلی خستس کمک می کنه خوشحال میشم اما ترسم ازینه نکنه از خونه فراری بشه.... نکنه سرد بشه.... خسته بشه.... فکرشم دیوونم می کنه بخواد بهم وفادار نباشه

منم شوهرم میگه به تمیزی اهمیت نده خودت اعصابت و بچه ها مهم تره از خونه.... اما خوب نمیشه خونه کثیف باشه یکی بیاد تو این وضعیت ابروت میره که.... مخصوصا خونه ما که بزرگه تمیز کردنش واقعا زمان بر چه برسه که دو تا وروجک مدام بریزن و بپاشن

ممنون خانومی... اتفاقا خود شوهرم مذهبیه میگه من اعتقادی به زن دوم ندارم دوست و اینجور چیزا هم اصلا تومجردیش هم اهل هیچی نبود و منم ازین بابت خوشحالم اما این زنها رو که می بینم کنترلم رو از دست می دم میگم نکنه یه موقع که ما از هم ناراحتیم یکی ازینا سواستفاده کنه.... منم که سرم گرم بچه ها و خونه س حالیم نشه

فدات عزیزم.... انشالله خدا نگهدار شما و خانوادت هم باشه.... باید مدیریت کنم کارامو 

من می خوام همینی باشم که هستم که دوستم داره تظاهر نمی خوام بکنم سعی می کنم زندگی آرومی برا خونوادم بسازم این وسط خودم که کم میارم می مونم چه کنم؟ حالا این موضوعات حاشیه ش به کنار... چون من همه جوره از همه طرف روم فشار هست. تنها کسی که برام مهمه شوهرمه و بعد بچه ها... همین وابستگی گاهی ترسم رو از آینده بیشتر می کنه... 

به نظر من مرد که میاد خونه خسته و کوفته میشه بهش کار بدی؟ من که اگه خودش بکنه که هیچ ولی اگه  خودم بهش بگم روم نمیشه... آخه همین جوری وظایف زندگی تقسیم شده... کار بیرون با مرد کار خونه با زن... ه

حالااگه هر کدوم دوست داشتن می تونن به هم بالطف کمک کنن اما این که توقع داشته باشیم کمی دور از انصافه البته بجز خانومای شاغل که جداس