عزیزم نظر شما کاملا درسته
ولی صحبت من در جواب استارتر بود که پرسید چرا تا پای جان تلاش میکنن براش؟!
که من گفتم قطعا اشتباهه که جونتو به خطر بندازی و عقلانی نیست که بارها و بارها هورمون درمانی و جراحی و ... و عوارض وحشتناک بعدش رو داشته باشی برای بچه دار شدن، چون بچه فقط یکی از جنبه های زندگیه، نه همش...
مگه آدمها همه ی چیزهای خوبو تجربه میکنن؟ همه ی لذت های دنیا رو استفاده میکنند که اگر از این یه لذت محروم باشن باید خودشونو بکشند؟!!!!.....
حتی گاهی خانمها با داشتن یه بچه ی سالم، برای بچه ی دوم اینکارو میکنن چون تحت تاثیر اطرافیان یا فرهنگ غلط و چشم هم چشمی و ... یا بیکاری و بی هدفی هستند...
و بسیاری توضیحات دیگه که اصلا حوصله تایپشو ندارم، امیدوارم منظورمو رسونده باشم.
چون هنوز باردار نشدی اینجوری میگی ما همه اینارو تجربه کردیم من بچه م شیرخشکی شد وقتی میبینم زنی داره بچه شیر میده حسرت میخورم که نتونستم زیاد به بچه م شیر بدم یاد روزایی که شیر خودمو میخورد میوفتم دلم غنج میره رابطه بین مادر و فرزند یه چیز فرازمینی هست این فکرا با اومدن بچه کلا ازبین میره
حس حمایت گری شون زیاده ... یا به نوعی دویت دارن کم و کسری های زندگی حودشونو برای بچه شون اوکی کنن
من تا قبل از یه رشته سختی تو زندگیم شدیدا به بچه فکر میکردم ولی الان نه ... به نظرم به دنیا اوردنش کار عاقلا نیست ...
ولی اره منم این ادما رو درک نمیکنم
از اون گذشته این دسته از ادما هم که بخاطر بچه طلاق میگیرن یا طلاق میدن هم درک نمیکنم
این بچه ی بی سرپرست و بد سرپرست ... حالا جالبه وقتی هم بهشون میگی جبهه میگیرن میگن میخایم از خون خودمون باشه ...
انگار حالا خون خودشون مقدسه ...
بابا این همه بچه ...
کلا بچه دار شدن شیرینه ... همه چیش
ولی واقعیتش تو این وضع ... افتضاحه
بحث فقط پوشک و شیرخشک و اینا نیست
بحث آب منطقس ... روابط دیپلماتیک ... آینده نا معلوم ... زیرساخت های ویران شده ...
من وقتی بچه دار میشم که اون محیط ارزش زیستن داشته باشه
