من بودم. از ۱۴سالگی تا الان. ولی نمیدونستم حسمون دوطرفس. فکر میکردم فقط منم که میخوام. ازدواج کردم. بعد ازدواج فهمیدم ازم خواستگاری کرده بوده پیش مادر بزرگم. ولی به من نگفته بودن. یادم نرفته. ولی چون شوهرم خوبه برام خیلی کمرنگ شده
هیچ جوره نمیتونی فراموش کنی،همیشه یادش تو ضمیرناخودآگاهت هست
عرض یک هفته فراموشش کردم البته صدبرار بهترشو دیدم که فراموش شد
میشه در حدی ک دیگه حتی تولدش گذشت و من اصن حواسم نبود ک تولدشه
آخ آخ خیییلی سخته .اما زمان یکم ارومتر میکنه قلب رو .اما همیشه توی ذهن هست همیییشه
مقصر خودم بودم. فاصله سنیمون ۹سال بود. فکر نمیکردم که به من فکر کنه. بقیه دختر خاله هامم دوستش داشتن. پسر داییم بود. برای اینکه بگم برام مهم نیست حرف ازدواج مه پیش میومد هی جلو خاله هام ومادر بزرگم ومامانم میگفتم ازدواج فامیلی خوب نیست ومن دوست ندارم واینا. من رو از مادر بزرگن خواستگاری مرد مادر بزرگمم گفت راحیل تو دورهمیا اینجوری میکه. نظرش با ازدواج غریبه خوبه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
10 ثانیه پیش
10 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
