از اوناش نیستم ک بگم هستید بگم؟یا بگم تیکه تیکه میذارم تایپ کردم.
همشو همینجا میذارم😁
ب درد مامانا میخوره.
ی اختلالی هست تو بچه ها ب اسم لالی انتخابی.من وقتی بچه بودم درگیر این اختلال بودم.و چون این اختلال همراه با اضطراب اجتماعی هست بعد از دوره ابتدایی لالی انتخابی از بین رفت ولی اصطراب اجتماعی موند و باهام بزرگ شد.البته ۲ سالی هست ک فرستادم بره پی کارش 😀
اینارو میگم چون این اختلال با خجالتی بودن اشتباه گرفته میشه و اون بچه واقعا عذاب میکشه وقتی کسی نباشه بدونه واقعا چشه و بچه ها عشقای منن😍.چون من خیلی اذیت شدم میگم تا اگر بچه ای دچار این اختلال هست مادرش متوجه بشه و هر چه زودتر درمان بشع.
این بچه ها تو محیط خونه حالت طبیعی دارن یعنی خیلی خوب خرف میزنن و حتی شاید پر سر و صدا و شیطونم باشن اما ب محص دیدن ی غریبه کاملا ساکت میشن جوری ک با ی لال هیچ تفاوتی ندارن.اون فرد عریبه میتونه همسنش یا خیلی بزرگتر ازخودش باشه.مثلا تو مدرسه کلا خرف نمیزنن حتی اگر معلم ازشون سوالی بپرسه.خود من کل روز اول مدرسه رو گریع کردم به خاطر اینکه وقتی اسممو خوندن نتونستم بگم منم.
از این بچه ها همیشه معلماشون شکایت دارن ک خرف نمیزنن ولی مادراام شکایت دارن ک تو خونه خیلی حرف میزنع😂
من تا آخر دوره ابتدایی این اختلالو داشتم ولی شدتش سال ب سال کمتر میشد.بعد از اون تا دبیرستان اصطراب اجتماعیش رو داشتم.و خودم خواستم ک تونستم شکستش بدم.ولی دلم برای روزایی ک میتونستم با همسن و سالام بگم و بخندم و نتوتستم میسوزه.دلم برای شعور معلم و ناطم و مدیری ک منو سززنش میکردن میسوزه
لطفا اگر بچه ای با این شرایط دارید کمکش کنید🤗
