کسی هست دیپلم باشه و شوهرش لیسانس باشه؟؟

خب این جمله‌ی آخرت خیلی غلطه.. دوست داشتنی اگر هست اول «دوست داشتن خود» هست. کسی که حقوق انسانی من را نادیده می‌گیره آخه چه دوست داشتنی؟ منی که خودم را دوست ندارم و از چیزی که خودم می‌خوام و درست می‌دونم برای خودم می‌گذرم، چه طور دیگری را دوست دارم؟
حالا الان اون گذشته... به نظر من همچنان تلاش کن که یک جوری تحصیل را شروع کنی. از کلاس رفتن شروع کن. بعد کم کم ساز کنکور دادن را کوک کن. به هر حال به هر روشی که شدنی هست برای رشد خودت تلاش کن. حیفه! یک بار زندگی می‌کنیم...

نه. زبان و ریاضی هست

بازم بستگی به رشته ات داره که ریاضیت سخت باشه یا راحت

ببین کلی بگم اراده میخواد. زبان دانشگاه خیلی راحته

فنی مهندسی نمیخوای بخونی که ریاضی سه بعدی داشته باشه

میدونم عزیزم
وقتی میخواست بره لیسانس بگیره بهش میگفتی اگه بده توهم حق نداری بری اگه خوبه پس منم میخوام برم 

سخته زندگی با همچین آقایونی بعضیاشون ممکنه به مرور زمان نرم بشن
تمام تلاشتو بکن از هر راهی که فکر میکنی
حتی از راه ترحم
یه مدت هی بگو احساس پوچی میکنم حوصلم سرمیره و...

میتونی ببریش مشاور؟

من یه جا میرفتم سرکار که همه اقا بودن غیر از من
شوهرم خوشش نمیومد ازدواج که کردیم دیدم هم راهش دوره هم به خاطر شوهرم اومدم بیرون
بعد یکی دو سال گشتم دنبال کار پیدا نکردم
انقدر غرغر کردم و افسرده بازی دراوردم که شوهرم راضی بود برگردم همونجا ( البته واقعا افسرده شده بودم)

راستش خیلیا مثل من احساسین و از روی احساس از بعصی چیزا میگذرن

بله من دیپلم شوهرم فوق لیسانس الانم داره خودشو واسه دکترا آماده میکنه .تا حالا هم چند بار گفته خجالت نمیکشی تو دیپلم داری من فوق لیسانس .منم بهش گفتم شعور به تحصیلات نیست

چقد بد واقعا 

ایشاالله موفق بشی عزیزم قشنگ درکت میکنم من ک جداشدم

الان خواستگاردارم یکیشونم برعکس همینجوریه 

خوب شد خوندم اینارم جز شرایطم میذارم اگه خواستم ازدواج کنم ک فکر نکنم ازدواج کنم حالا حالاها