خونه مامانم بودیم.موقع برگشتن به خونه بچه ها تو ماشین دعوا کردن.عادت همیشگیشونه..شوهرم گفت میخواستم ببرم بگردیم به خاطراین کارتون دیگه نمیبرم..منم فکرم مشغول بود یچی نگفتم..رسیدیم خونه فککردم شوخی میکنه گفتم حالا بیخیال بریم دور..گفت نه امکان نداره برین خونه منم کار دارم باید برم.بچه ها دعوا کردن تو هم یه کلام حرف نزدی تو راه.(اخلاقش یکم اذیتم میکنه .اینکه خیلی گله منده و رو چیرای کوچولو هم ساسیت نشون میده)منم گفتم به جهنم گدای دور زدنات نیستیم که .بعد باعصبانیت پیاده شدم و اومدم خونه..شما چیکار میکردین
نمیدونم شاید منم بودم همین کارو میکردم😁
ولش کن
مهم نیست اصلاااا
اهمیت نده
نقطه ضعف نشون نده....
میومدم خونه ماشین خودم برمیداشتم میرفتم دور دور
منم خیلی وقتها که از خونه مامانم میایم بخاطر رفتارهای شوهرم اینجوری میشم ولی بعدش پشیمون میشم که چرا در جواب بدیهای شوهرم منم بد کردم
چی بگم خب بچه ها رو تنبیه کرده تو هم بایر طرف شوهرت میشدی
منم همین کارو‌میکردم فقط با سکوت پیاده میشدم ... اینجوری کمتر ذهنم اشفته میشه
بعد از دو تا بچه دیگه اخلاق همسرتونو باید بشناسی.خوب مقصر نیست شما چیزی نگفتی بنظر من بهترین تنبیهو کرده که بچه هارو نبرده
هیچی وقتی شوهرم پسرم رو دعوا کنه دخالت نمیکنم میگم پدر پسرن خودشون میدونن گشت و گذار بزار برا یه شب دیگه که حالش خوبه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
