دوساله ميخوايم خونه بخريم نميشه
از خونه اي كه توش مستاجر هستم خسته شدم
فكر اينكه دوباره اينجارو تمديد كنيم ديوونه م ميكنه
همه ش گريه ميكنم
شوهرم ميگه يه جايي رو پيش خريد كنيم يه سالو نيم ديگه همينجا بمونيم
اين خونه كثيف شده و رنگ ميخواد ،
پذيراييش كوچيك و بد فرمه مبلامو خيلي بد چيدم كاريشم نميشه كرد و يه سري مشكلات ديگه مثل نداشتن كمد ديواري براي رخت خوابام
حوصله ي دردسر رنگ كردن خونه رو ندارم خيلي سخته و اخرم خونه ي دلخواهم نميشه
بهش گفتم اگه قراره بازم مستاجر بمونم لااقل بريم تو محله اي كه قراره پيش خريد كنه يه خونه ي بهتر رهن كنيم با محيطشم اشنا بشيم
دردسر اسباب كشي از رنگ كردن خونه كه بيشتر نيست
اولش قبول نكرد ميگه اينجا جا افتاديم راحتيم همسايه ها خوبن
بعد كه گريه هاي منو ديد دلش سوخت قبول كرد ولي ميترسم بعدا هرچي پيش بياد منو مقصر بدونه
نظر شما چيه؟
بمونم همينجا دندون رو جيگر بزارم دلمرده بشم يا برم يه خونه ي بهتر تو يه محله ي بهتر به چيزي ام فكر نكنم؟
قصد بارداري دارم و ميدونم اينجا بمونم بارداريم تو افسردگي ميگذره
لطفا از روي تجربه نظر بديد
اونايي كه مستاجر خوش نشين هستن حتما نظر بدين دوستان كه به نظرتون احتياج دارم
