یک روز روی تخت یک تراپیست دراز می کشم و می گویم می دانید دکتر جان? یکی از بزرگترین شرم ها و رنجهایی که در زندگی ام تجربه کردم، کار خانگی ای بود که با آنکه خواسته یا ناخواسته در انجامش نقش داشتم، ولی از اینکه هرگز نتوانستم در خانه خودم و اطرافیانم یک نسبت عادلانه و منصفانه ای بین همه اعضای آن خانه یا فلان مهمانی یا حتی بهمان پیکنیک، و انجام دادن کار خانگی برقرار کنم، سرخورده و غمگین بودم و حتی شکست خورده. هیچوقت نفهمیدم چیزی به این سادگی و انجام دادن کارهای کوچکی مثل شستن ظرفها، جارو کشیدن خانه، پختن غذا، آماده کردن مواد غذایی، مرتب کردن یخچال، و هزار و یک کار خرده ریز دیگر، چرا نمی تواند منصفانه بین همه تقسیم شود تا هیچکس (مخصوصا مادر یک خانه) احساس نکند همه بار زندگی انگار روی دوش اوست. می دانید... جمله ی طنزی هست که می گوید بدبختی ها دو نوعند: بدبختی شما و خوشبختی دیگران! به نظرم می شود این جمله را اینطور تغییر داد که بدبختی ها دو نوعند: بدبختی شما و بی تفاوتی دیگران! چیزی که همیشه موقع انجام دادن کار خانگی، چه وقتی خودم در حال جاروبرقی کشیدن اتاقم (آیا کاری نفرت انگیزتر از جاروکشیدن هم هست) چه وقتی مادرم مشغول آشپزی کردن است، چه وقتی خاله ام در مهمانی در حالی که مهمانها نصف غذاهایشان را خورده اند همچنان در حال تکمیل کردن سفره است، احساسش می کنم: بی تفاوتی دیگران! انگار که همه ی اینها یک وظیفه ذاتی و ازلی و ابدی برای من و مادر و خاله و ... است. دیگران اصلا احساس هم نمی کنند که بخشی از این کار خانگی، سهم آنها هم هست. برای آنها همه چیز سر جای خودش است و کاملا عادی.
بعد در حالی که تراپیست دارد در مورد شفای من فکرهای عمیقی می کند و با خودش می گوید به حق شرم و رنجهای ندیده! من کمی جابجا می شوم و می گویم شما باور می کنید که من حقیقتا در مهمانی های فامیل، وقتی همیشه زنان را مشغول پذیرایی و آماده کردن سفره و جمع کردن و شستن ظرفها می بینم و بی تفاوتی ترسناک مردان را به همه ی این اتفاقات، با خودم فکر می کنم با این اوضاع هرگز روزی خواهد رسید که زنان این سرزمین رنگ برابری را ببینند? وقتی از درون خانه های ما هنوز برابری و درک متقابلی برای وقت و انرژی ای که فقط زنان صرف کار خانگی می کنند وجود ندارد، منتظر چه چیز بزرگی در بیرون از خانه ها باشیم?
#کار_خانگی #14اسفند #کار_خانگی_زنانه_نیست ⭕ شما هم در چهارده اسفند از کار خانگی بنویسید، حتی برای اندک مخاطبین خودتان.
