یک ساله عروسی کردم و با همسرم مشکلی ندارم
جدیدا که میرم خونه پدرم دیگه دلم نمیخواد برگردم خونه خودم و دوست دارم یکسره خونه پدرم باشم
نمیدونم چرا اوایل ازدواج اصلا اینطوری نبودم و الان اینطوری شدم
خودم فکرمیکنم چون بچه ندارم و سرگرمی ندارم اینطوری ام
خونه پدرمم نزدیکه و تقریبا زیاد میرم😢
کسی بوده اینجوری باشه بعد بچه دار شدن خوب بشه
والا من الان بعد 4 سالم هنوز همونطوری هستم
منماولااینجوری بودم...کمی گذشت به شوهرموزندگیم وابسته شدم...
خونه پدرت کیا هستن ؟شلوغه؟
دیگه یه سال گذشته ها تازه عروس نیستی😂😂
ربطی ب بچه نداره بنظرم
شاید بی مسئولیتی منزل پدری باعث میشه اونجا بهتون خوووش بگذره و رغبتی ب منزل خودتون نداشته باشید
طبیعیه همه همینطورن دلیلشم سرگرمس نداشتن زندگی تکراری
تو خونه با همسرت زیاد بگو بخند کن و شوخی کن تا تو خونت احساس لذت کنی ، شاید باهمسرت سردی بخاطر اون همش میخواهی بری خونه ی بابات
منم اينطوري بودم بعد بچه دار شدن درست شد
من یکسال ونیمه ازدواج کردم هرروز خونشون پلاسم خونشون نزدیکه دوسه هفته دیگه بچم بدنیا میاد شاید اونموقع تغییر کنم😂
منم دقيقا سال اول ايطور بودم،هيچ وقت توخونه بند نميشدم اما الان جوريه فقط دلم ميخاد خونه خودم باشم البته قبل بچه دار بشمم ديگه عادت كردم اما بچه عاليه اميدوارم هر وقت خاسي خدا بهت بده
من بعد سه سال با یه بچه هنوزم اونطوریم؛دائم یا خونه بابامم یا خونه باباشم؛ب زور تو خونه بند میشم وختایی هم ک خودم خونم بچم اونجاس؛البته با مامان اینا دیوار ب دیواریم و طبقه بالای پدرشوهرم ایناییم
منم اینجوری بودم از حاملگی تا وقتی پسرم دوماهه شد خونشون بودم البته حال من خیلی بد بود قبلشم خیلی میرفتم چون تنها بودم اما الان حتی شده دوسه هفته نرم خونشون شب که اصلا فکرشم نمیتونم بکنم بمونم اونجا
