سلام همش قیافم تو همه برا خودمم تو لکم با اینکه قبلا وقتی وارد یه مجلس میشدم جیغ و داد که باز این اومد و شیطنتاش الان تمام فکر و ذکرم شده حاملگی افسرده شدم قبل از ازدواج خیییییلی شاد بودم اما شوهرم حس میکنم جدیدا بهم کم توجه شده یا سرکاره (۱۴ ساعت) یا وقتی خونست سرش تو گوشی و تی وی بعدشم خواب زیاد برا من وقت نمیذاره روزای تعطیلم میذاره میره باشگاه ساعت ها نمیاد از شهر خودمم دورم دلم میگیره تو این غربت امروز ۱۰ روزه که همش خونم قدم بیرون نذاشتم خواهشن نگید خب حالا ما چیکار کنیم؟لابد از بی کسی و تنهایی و غریبی رو آوروم اینجا برای درد و دل،میدونم از کسی کاری ساخته نیست ولی تایپشم که میکنم کمی سبک تر میشم البته اگه راه حلی جلو پام بذارید به حاملگی فک نکنم ممنون میشم تموم لحظاتم شده دعا کردن برای بچه دار شدن بی بی چک زدن و گریه کردن بالا سر بی بی چک های منفی اگه بچه بیاد زندگیم خوب میشه ولی نمیشه زورم در همین حده بیشتر ازین نیست باید چیکار کنم دلم بیخیال بشه؟
ادامه تحصیل....کلاس زبان...کلاس ارایشگری....کلاس عکاسی...و...........اینا از افسردگی درت میارن
منم حالم دقیقا مثل توعه. کلی شر و شیطون بودم ولی چند وقته افسرده شدم بخاطر بچه مخصوصا که بچه من تو 23 هفته مرد الانم باردار نمیشم دیگه داغون شدم امروز انقدر گریه کردم که دستم درد میکنه میدونم از قلبمه
چی بگم والا منکه مجردم نمیدونم بچه دارشدن اینهمه غصه داره یا انقد وجودش لازمه.بچه دردسره
الانم دو ماهه اقدام کردم برای بارداری ولی نشده امروز پری شدم خیلی ناامیدم حس میکنم خدا نمیخواد من بچه داشته باشم
بچه دارم میشی این روزت اصا یادت نمیمونه منم یه زمانی فکر میکردم هیچ وقت بچه دار نمیشم همش گریه همش فکرو خیال همش افسردگی تا میومدم یکم شاد باشم یادم میفتاد مشکلمو یا هر از خدا بی خبری چه از رو فضولی چه از رو حرفی دیگه واسه گفتن نداشتن چه از رو حسادت ازم میپرسید نمیخوای بچه دار شی تا چن روز عذا میگرفتم ....اووووه اینقد غصه الکی خوردم گذشت گذشت یه روز تو اوج نا امیدی بدون اینکه یدونه از داروهای دکترامو مصرف کنم زد بی بی چکم مثبت شد الانم دخترم بیدار داره شیر میخوره چراغام خاموشه و منم دارم به شوهرم که خواب هفت پادشاهو میبینه حسودی میکنم میگم کی بچه بخوابه منم بخوابم خخخ خلاصه خواهری هیییچ وقت از لطف خدا نا امید نشو یبار از دکترم پرسیدم من که تو اقدامم اگه موهامو رنگ بزنم خطره؟ گفت هرکی دیگه بجز تو بود میگفتم نکن ولی تو با این شرایطت حد اقل برو زندگیتو بکن از زندگیت نیفتی دقیقا یک ماه بعد اون حرفش زدو بی بی چک من مثبت شد حتی داروهایی هم که برام نوشته بودو نخوردم من چون قبلش خورده بودم اصلا تاثیری نکرده بود
منم همش فک میکنم لیاقت ندارم امشب به یه نتیجه ای رسیدم حس میکنم شوهرمم زیاد دلش بچه نمیخواد آخه مثه من جلز و ولز نمیکنه همش تو فکر خودشه فک میکنم اگه دوتامون میخواستیم زودتر ازینا جذبش میکردیم
من ۶ ماهه شهر خودمون نرفتم میتزسم ازم بپرسن کی بچه میاری؟دست بجنبون تا کی بگم بچه نمیخوام؟تاکی فرار کنم از نگاه و حرف اینو اون چرا واقعا خدا نگامون نمیکنه؟هرکس میگه من حاجت گرفتم و آرزوم برآورده شده همش حس میکنم برای دیگران ممکنه اما برای من نه
عزیزم شما باید دیدتو برعکس کنی من گاهی یکیو نیدیدم میگفتم خدا اگه میخواست بده به فلانی بچه میداد دوباره میگفتم من که از دل فلان کس خبر ندارم ولی از دل خودم چرا پس حتم دارم خدا جوابمو میده خیلیارو میدیدم که نداشتن بازپ نا امید نمیشدم میگفتم من با کسی کار ندارم من یکی از بندهای خودشم با من مث خودم رفتار میکنه مخصوص خودم باهام رفتار میشه اون ماهی هم که حامله شدم یک ماه قبلش گفته بودم خدایا دیگه دکتر نمیرم دیگه داروهاشو مصرف نمیکنم تا خودت جوابمو بدی و با تمام وجودم اطمینان پیدا کردم که خدا جوابمو میده
قربون کارای خدا برم شما برای باردار نشدن دارید افسرده میشید و من برای باردارشدنم که شوهرمم راضی نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
