خیلی بچه ی خوبیه همه در موردش اینو میگن. ولی رفتاراش اذیتم میکنه با وجود اینکه رفتاراش عادیه مثلا یکم نق زدن یا پریدن رو تخت خواب، خیلی حرصی میشم دست خودم نیست یا اینکه تو ماشین همش بهونه اینو اونو میگیره، همش دوس دارم رفتاراش بزرگانه باشه، پنج سالش هست کاش یکم بخودم بیام
بعد دعواش میکنم سرش داد میزنم حس میکنم رفتارم خیلی پر از تنفره باهاش
همه یسری چالش در زندگی با هم داریم
کی همه کاراش مطابق میل ما بوده؟!
وهمچنین من انگار داری منو توصیف میکنی همش غصه میخورم
منم مثل شمام
منم مثل تو میشم
ولی خیلی بده اون طفل معصومم میخواد بچگی کنه دیگه
خب چرا عزیزم. ؟نکنه افسرده ای؟یا خیلی عصبی هستی؟
خوب بخودت بیا دیگه. به این فکز کن که بابا بخدا اون بچه اگر دست خودش بود عمرا اگر همچین مادری رو انتخاب می‌کرد
اروم باش گناه ددره سنی نددره ک
سعی کن ریلکس باشی کلی تمرین کن حساس نباش ب وسایل خونت نباید زیاد بگی دست نزن نکن
خودتو درمان کن که اگه تو ذهنش موند داغون میشه.از بچه توقع داری مثل آدم بزرگا باشه؟پس کی بچگی کنه؟
عزیزم متاسفانه ما مامانا صبرمون کم شده ... بچه ها گناهی ندارن باید بچگی کنن .... رو خودت خیلی کار کن ... هر وقت عصبی میشی تا چند ثانیه مکث کن که حرفی بهش نزنی بعدش خودت اروم میشی ... به این فک کن که به زودی انشالله بزرگ میشه و دلت برای کودکیش تنگ میشه . نا گفته نماند من خودمم نسبت به رفتار بچه هام زود واکنش نشون میدم و عصبی میشم که این برای ایندشون خییییلی بد
واااای اینایی که گفتی همش منم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
