راستش از پزشکی خوشم نمیاد .
هزاربار برگردم عقب محاله پزشکی انتخاب کنم
من عاشق رشته های مهندسی بودم و الان مهندس هستم
من دانشجوی پزشکیم و با وجود یسری ستم ها که داره به این قشر میشه...اگر بازم برگردم عقب همین رشته رو انتخاب میکنم حتی مطمعنتر از قبل...
اما استرس زیادی داره بخصوص که وارد بالین میشی مثلا زمان هارو که تو خونه هدر میدی درس نمیخونی خیلی درگیری ذهنی داری که شغل من با جون آدما سر و کار داره و باید خیلی بیشتر بخونم(البته برای آدمی مثل من که با وجدانش خیلی درگیره این قضیه صدق میکنه😅
من رشتم تغذیه ست. از شرایط کاریم راضی نیستم چون دولتی کار میکنم
دوست داشتم پزشک بشم اما بد اوردم و نشدم.
دیگه بهش فکر نمیکنم
خواهش میکنم اما من باب انرژی و روحیه نگفتم حس و باور قلبیم بود.
فقط یه خاطره: یه زمان یه ماشین معمولی مایل به بالا داشتم و هر وقت یه شاسی کره ای از کنارم رد میشد حسرت میخوردم و میگفتم چرا من باید این ماشینو داشته باشم.چند سال بعد دچار مشکل مالی شدم و ماشینم رو فروختم و یه پراید خریدم بعدش هر روز میگم ای کاش ماشین قبلی رو داشتم آخه چراید هم شد ماشین...خلاصه شرایط مالیم بحرانی شد و اونم فروختم و دو سال بدون ماشین بودم و هر روز خودم رو لعنت میکردم که چرا قدر داشته هام رو ندونستم.
الان یه پژو ۲۰۶ دور رنگ مدل پایین اما سالم دارم که از پراید هم خیلی ارزون تره اما هر روز میگم خدایا هزار مرتبه شکرت چون میدونم پراید من ارزوی خیلیا هست.
تازه شما پراید نداری و شاسی کره ای داری و همه ارزوی رشتتون رو دارن،کافیه تو انجمن های کنکوری های ببینید آرزوی دانش آموز نخبه شده قبولی تو پرستاری و اتاق عمل و ......فیزیو که جای خود
شب بخیر
موفق باشید
موقعیت اجتماعی و شغل الانم با پزشک فرق داره .
نه حاظر نیستم همه چی رو بیخیال شم پزشکی بخونم .
چون موفقیت رو تو پزشک بودن نمیبینم
نه چون بعد هفت سال تازه ميشم پزشك عمومي كه طبق امار درصد بالايي بيكار هستن
مجبور بودم دوباره بشينم بخونم كه تخصص بگيرم و.....
من پزشکی دوست . ارزومه
