چی بگم والله، مهاجرت خیلی شخصیه. برای بچه از نظر شغلی و موفقیتهای تحصیلی عالیه. اما از نظر اینکه دور و برش کسی از فامیل نیست سخت ممکنه باشه.مگر اینکه اینجا فامیل داشته باشین، دوست و آشنا هم که جای فامیل نزدیک رو نمی گیره. به نظرم تک فرزندی برای مهاجرا زیاد جالب نیست، چون نه از طرف پدرو مادر کسی رو دارن نه خودشون خواهر یا برادری دارن که در آینده پشتیبان و همدم هم باشن.
به نظرم اگه واقعا از همه شرایط زندگی تون راضی هستین، خودتون رو به دردسر نندازین، اگه بچه تون مایل بود خودش اقدام می کنه شما هم حمایتش می کنین. چون تو مهاجرت، والدین پلی برای موفقیت بچه هاشون هستن، مجبور میشن از خیلی چیزایی که از بدو چشم بازکردنشون بهشون عادت کردن و دل بستن، دل بکشند و تنهایی همه چیو از اول شروع کنن.
نمی دونم، شاید ویزای توریستی از طریق فامیلی اگه اینجا دارین بتونین بگیرین.
شما تو چه مرحله ای هستین؟ خودتون شخصا اقدام کردین؟ رزومه فرستادین؟ اگه مایل بودین جواب بدین.