نمونه برداری از پرزهای جفتی، یا به صورت مخفف CVS، روش دیگری برای انجام آزمایش دی. ان. ای پیش از تولد کودک است. این آزمایش را میتوان در هفتهی 10 – 13 بار داری انجام داد. در این جا، سوزن یا لولهی کوچکی را به منظور خارج کردن نمونهای از پرزهای کوریونی جفت از طریق واژن و گردن رحم وارد رحم میکنند. پرز کوریونی تکهی کوچکی از بافت انگشت مانند است که در دیوارهی رحم یافت میشود. این بافت از تخم نطفه دار یک سان تهیه میشود و بنا بر این میتواند برای به دست آوردن اطلاعات ژنتیکی مهم در بارهی جنین مورد استفاده قرار گیرد.
شیوههای به کار گرفته شده برای این روند خطرات جدی بسیاری را برای مادر و جنین در پی دارند. اگر مدت 24 هفته از بار داری گذشته باشد، این خطرات به اندازهای اهمیت مییابند که پزشکان معمولاً انجام چنین آزمایشاتی را توصیه نمیکنند. درست است که اثبات هویت پدر و مادر در شرایط خاص از اهمیت بالایی برخوردار است، ولی انجام آزمایش دی. ان. ای پس از تولد نیز میتواند به این مهم کمک کند. هم چنین عاقلانه است که خطرات مختلف مرتبط با این فرایند را در نظر گرفت. گاهی انجام این آزمایش ، به ویژه در مورد بیماریهای ارثی و نا به هنجاریها اجتناب نا پذیر است. همیشه باید برای آگاهی از جزئیات این آزمایشات و چگونگی جلو گیری از خطرات مرتبط با آنها با یک پزشک مشورت نمود