خیلی داغونم با هیچکس شانس ندارم برعکس خودم ک برا همه ارزش قائلم و دلم برای همه میسوزه هیچکس ب فکر من نیست اشکام بند نمیاد ن از خانوادم ن از شوهرم از هیییچکس شانس نیوردم مامانم ب حرف خالم گوش میده گفته بود برای بچت خودم همه چی میگیرم چون من شوهرم بیکار بود اوایل و اصلا بچه نمیخواد سختم بود خودم کم کم کار کردم برای بچه لباس گرفتم خالم بهش میگه نگیر و شوهرشو عادت نده و از این صحبتا