من ۳۸ سالمه یه پسر ۸ و نیم ساله دارم که دایم از نداشتن خواهر و برادر گله میکنه ولی شوهرم موافق نبوده و نیست ولی من یماهه دارم رو مخش کار میکنم راضی شده ولی رضایتش قلبی نیست میگه بخاطر تو و آریا قبول کردم میگه زندگیمون تازه به ثبات رسیده و اینکه آرامش زندگیمدن بهم بریزه خیلی میترسوندش
منم از طرفی چون از سمت همسرم احساس پشتیبانی ندارم میترسم در آینده وقتی با مشکلات بچه دوم روبرو بشیم بهم سرکوفت بزنه و منو اون بچه معصوم رو به چشم متهم بینه که زندگیشو بهم ریختیم!!!! و تا وقتی بهم اطمینان کامل نده که همه جوره حمایتم میکنه راضی نمیشم اقدام کنیم
از طرف هم دلم برا پسرکم خیلی میشوزه و نگران آینده و تنهاییاش هستم میترسم چند سال دیگه سرزنشمون کنه که چرا تنها مونده و دیگه هم کار از کار گذشته
لطفا نظر بدین اقدام کنم یا نه
