منم گاهی حس عذاب وجدان دارم که وقت برا دخترم کم میذارم
البته منم ترم اخر کارشناسی حامله شدم بعد نخوندم تا وقتی دخترم رفت پیش دبستانی منم رفتم ارشد
باز حداقل تو سالهایی که بهم نیاز بیشتری داشت کنارش بودم تمام وقت
خودم خیلی چیزا بهش یاد دادم
الانم درسته وقت کم میذارم براش اما خداروشکر خانواده ام کمکم میکنن
خواهرم تو درسهاش بهش میرسه
حالاهم اخه من شاغل هم هستم..هرچند تو زمینه رشته خودم نیست...وگرنه اگه دنبال کار تو رشته خودم برم که کلا بی وقت میشم برا بچه