هیچوقت دوس نداشتم از این تاپیکا بزنم. هرکی از این تاپیکا میزد نخونده واسش دعا میکردم و صلوات میفرستادم و سریع رد میشدم چون واقعا ادم حساسی هستم نسبت به غم دیگران.
ولی حالا مجبور شدم تاپیک بزنم
هیچکسو ندارم براش دردو دل کنم الان که دارم مینویسم یه بغضی شدید تو گلومه. نمیزارم اشکام بیام. کور شدم بس که گریه کردم.
چرا خدا نگام نمیکنه بخدا خیلی دوسش دارم. همش صداش میکنه قربونت برم یکم نگام کن .ولی حالم خوب نمیشه. صلوات میفرستم. سرنمازم گریه میکنم تا آروم بشم. ذکر میگم. اهنگ گوش میدم. فیلم بامزه میبینم تا یکم بخندم روحیم باز بشه. ولی من فقط یه چیزی کم دارم تو زندگیم.
اونم نگاه خداست. نگاهی که متوجه بشم هوامو داره و حال دلم خوب بشه و حاجت روام کنه. ولی انگار فقط نگاه معمولیه 😢
برام صلوات بفرستین. توروبه خدا ( دوس ندارم قسمتون بدم ولی ببخشید😓) هرکی براش مقدوره برام یدونه صلوات بفرسته. خیلی خستم. خیلی تنهام. 😢قربون مهربونیتون بشم با دلهای پاکتون دعام کنین.
