دوستی، حادثه زیبائیست.
بی شک ، همه ما در عمر خودمون ، دوستیهایی رو تجربه کردیم. بعضی دوستی ها گذرا و بعضی ریشه دار و عمیق.
ولی....
بعضی دوستیها، فراتر از دوستی هستند. نقشی می شوند بر جان و دل . چنان یکی می شوی که گویی آن دیگری خود توست و آگاه بر همه احوال دلت.
داشتن دوستانی به لطافت گل و پاکی آب و شادی لبخند بهار ، بزرگترین موهبت خدا در این روزهای زندگی من است.
بی همتایانی که هر چند ازشون دورم ولی در وقت غم، شانه هایی برای گریستنم هستند و به وقت شادی، هم نفسم.
عزیزان دلی که محرم اسرار نهان هستند و گوش شنوای دردها
می توانم از همه اندوهم به آنها بگویم و سبک شوم و باز همان شادی قوی همیشگی باشم.
دوستانی دارم که ایام اخیر ، بیش از قبل دریافتم این حلقه مهر ناگسستنی است.
امروز ، تولد یکی از این عزیزان دلم هست و بهانه ای شد که به همشون بگم عاشقتونم ، براتون از خدای بزرگ و بی همتای خودم بهترینها رو می خوام.
آرزو می کنم هر لحظه عمرتون ، هر لحظه، غرق شادی و خوشی و آرامش باشید و من همیشه از نعمت دوستی شما بهره مند باشم.
زیبای من، عزیزترینم تولدت مبارک .
این رو بدون که وجودت مایه فخر و مباهات ماست .
برای همه دوستان زیبایم که بهترینها هستند:
چه برایت خواهم، غیر از یک عشق مدام؟
غیر از آرامش جان؟
غیر از خوشبختی و شادی و سلامت ، مادام؟
بهترینها، همه تقدیم تو باد
