shini جون ماشالا چه پسر با حالی داری. کتاب هنر پسرداری رو حتما بخون. نشر آسیم. Fairy جون اتفاقا پسر من هم از اواخر 2 ماهگی غریبی می کرد. اوایل کمتر ولی الان که 5 ماهش شده خیلی بیشتر. اصلا نمی تونیم بریم بیرون. تو خیابون مردم رو که می بینه گریه می کنه. و اما خلاصه صفحات 217 , 218 کتاب تغذیه و تربیت کودک، نوشته بنیامین اسپاک احساسات و عکس العمل طفل در سنین مختلف در مقابل غریبه ها متفاوت است. برای مثال یک طفل 2 ماهه اصلا توجهی به پزشک ندارد و مدام مادرش را نگاه می کند یک طفل 4 ماه در جواب لبخند پزشک لبخند می زند در 9 ماهگی به محض دیدن پزشک ابتدا ساکت می شود و برای مدتی خیره به او نگاه می کند ، بالاخره با شدت جیغ می کشد. گاهی تا مدتها بعد از تمام شدن معاینه باز هم فریاد می کشد. این مرحله برای طفل دوره حساسی است. علت آن است که در ماههای اول، طفل فقط حافظه شناخت دارد. یعنی هر وقت والدینش را می بیند آنها را می شناسد و اگر نبیند به یاد نمی آورد. از 6 ماهگی به تدریج اشیا یا اشخاصی که جلوی چشمش نیستند را به یاد می آورد که آن را حافظه باز یافت می نامند . با شکل گیری این حافظه ، طفل تصویر پدر و مادرش را حتی اگر در حضورش نباشند به یاد میآورد و با فردی که جلوی چشمش قرار دارد مقایسه می کند و اگر نتواند تصویر این فرد را در حافظه باز یافت خود پیدا کند دچار ترس می شود. و اما علت ترس؟ از 6 تا 9 ماهگی طفل در زمان حال زندگی می کند. او نمی تواند حوادث را به طور منطقی پیش بینی کند. بنابر این نمی تواند بفهمد که چرا این شخص، آشنا نیست و نمی تواند پیش بینی کند که چه پیش خواهد آمد و چون نمی تواند فرار کند یا خود را پنهان سازد مظطرب شده و گریه می کند. در 15 ماهگی طفل پیش بینی می کند که من این فرد را نمی شناسم ولی مادرم به کمکم خواهد آمد، لذا دلیلی ندارد از این فرد بترسم. برای محافظت کودک از ترس زیاد او را از غریبه ها کمی دور نگه دارید تا کم کم با آنها آشنا شود ولی هرگز او را از دیدن آنها محروم نکنید.