زندگی درب و داغون من،دیگه بریدم واقعا

هنوز بارداربودم و ب یک سری رفتارهای شوهرم مشکوک شدم،

گاهی خیلی خیلی مهربون گاهی عصبی و پرخاشگر،

خوشبختانه علاقه و احترام بینمون وجود داشت و بی احترامی بهم نمیکرد اما خب رفتاراش مشکوک بود،

 دیر میومد خونه،یا از درآمدش کم میشد،زیادی میخوابی مدام دستشویی و حموم میرف و من ی حس هایی اذیتم میکرد،

بارها باگریه ازش میپرسیدم ک دلیل این رفتاراش چیه اما هربار باخنده و محبت سعی میکرد دلداریم بده ک هیچ کار اشتباهی ازش سرنمیزنه

من ب شوهرم بی اندازه وابسته بودم بیشتر ازهرکسی دوسش داشتم،اونم همینطور،

ی شب ک باردار بودم خواب ددم ک بچم ب دنیا اومده و توی دوماهگیش شوهرم دور ازجونش مرده،

این مسعله باعث شد ک من خودخوری کتم و شبا تاصب بااسترس چشم روهم نذارم،همش میترسیدم ک چ اتفاقی تو دوماهگی بچم قراره بیفته،

اینم بگم ک من زیاد خوابهای صادقه میبینم خلاصه گذشت و بچم ب دنیااومد و  همچنان شک هام ادامه داشت،و نزدیکی های دوماهگی بچم متوجه اعتیادهمسرم شدم و اون روزها واقعا برام مرد،زنده بود اما برای من مرد

مچش رو گرفتم،کلی زجه زدم و تو سرخودم کوبیدم ب حدی برام سخت بود ک میخاستم خودکشی کنم اما از آینده بچم میترسیدم،

اونم همراه من گریه میکرد و قول داد ک دیگه خطایی ازش سرنزنه

اما خیلی دیر شده بود و همسرم اگرم میخاست نمیتونست کناربذاره

روزهای خیلی سخت من شروع شد و زندگی هرلحظه ب کاممون تلخ تر،البته شوهرم وانمود میکرد ک مصرف نمیکنه ومحافظه کارترشده بود و منم تامدتها باورکرده بودم که کنارگذاشته،

اما اینطورنبود،شوهرم انقد عوض شد ک کارش رو ازدست داد و اجاره خونه روی هم تلنبارشد و پول پیش خونه رو از دست دادیم،

من موندم و یک پسر شیرخشکی و یک زندگی درب و داغون ی شوهر معتاد ک ب هربهانه و کلکی منو مجبوز میکرد ک پول قرض کنم ک مواد بخره،

البته نمیگفت که مواد میخره ها،با بهانه های مختلف اینکارومیکرد

بله شیشه مصرف میکرد،من دختری بودم ک از نظر بقیه و خودم هیچی کم نداشتم،قیافه و هیکل و اخلاق خوبی داشتم خیلی ب خودم میرسیدم اما متاسفانه با فهمیدن اعتیاد همسرم داغوووون شدم،رسما ی مرده متحرک شدم ک فقطبچه داری میکردو پیرترمیشد

چ روزهای سختی رو ک نگذروندم و درد دلم رو جز خدا ب هیچ احدی درمیون نذاشتم،چون خانواده ای ندارم ک حمایتم کنن،برادرم ک خارج ازکشوره اون بنده خدا زمانیکه رفت زندگی من عاشقانه و عالی بودالانم فک میکنه همینطوره،اون یکی برادرمم ک ازش قطع امید کردم زن داداشم حتی اجازه اینو نمیده بهش ک ب من یک زنگ بزنه و حالموبپرسه،من دارم و یه مادر پیر و زجرکشیده

دیگه زندگی داشت هر روز بد و بدترمیشد 

نه خونه ای داشتیم نه شغلی نه پولی،هیچی ها 

واقعا هیچی