سلام دوستان تجربه هاتون از خوابگاه رو برام بزارین لطفا؟

ما که هفت تا همکلاسی بودیم تو یه اتاق. کل دوران لیسانس واقعا عاللی بود خیلی خوش گذشت

حساس نباش كلا 

به جاش با دوستات و هم اتاقيات شاد باش و خوش بگذرون كه اين روزا خيلي زود ميگذره

هم روزای خوب داشتم با دوستای خوبم

هم روزای بد با هم اتاقی های نامنظم 

یکیشون انقدر بو میداد که شبا میرفتم تو حیاط گریه میکردم

هرچی هم بهش میگفتم حالیش نمیشد

من دوترم خوابگاه بودم..تویه اتاق با هشت نفر...خیلی دوست  نداشتم محیطو..چون خیلی با بقیه متفاوت بودم..خیلی ابم باهاشون تو یه جوب نمیرفت..درکل خوب بود

سرگرم بودیم بازی میکردیم میرفتیم بیرون..بعضی وقتا بحث میشد.سرغذا.ظرف شستن.تمیزکردن..یا وقتی درس داری حرف میزنن مراعات نمیکنن

خیلی مهمه با چه جور آدمایی باشی! من ۲ سال با آدمای فوق‌العاده‌ای بودم با اینکه خود ساختمون و شرایط خوابگاه بد بود خوب گذشت و خاطرات خوبی دارم. ولی سومین سال خوابگاهم رو عوض کردم اتاق بهتر و جای بیشتری داشتم ولی با هم اتاقیای داغون. انقدر اذیت شدم که کارم به روانشناس و اینا کشید و مشروط هم شدم و از سال بعدش ترجیح دادم خونه اجاره کنم تنها بمونم.

خوابگاهای تهران از شهرستان‌ها بدتره معمولا. مال تهران اکثرا قدیمی ان و امکانات کم. خوابگاهای خودگردان من نبودم ولی دوستام خیلی راضی بودن. 

حالا نگفتی منظورت از تجربه چیاس! دقیق‌تر بپرسی دقیق‌تر جواب می‌گیری! 😉

منم ادم ارومیم و خوابگاه خیلی برام سخت بود اما تا جایی که میتونسم خودمو وفق دادم ولی خب شرایط سخته حواست باشه که با کیا دوست میشی و از همه چی پیششون نگو که راحت پشتت میزنن. حواستو خیلی جمع کن به هیچ کس رو ندی

ما یه سوئیت سه اتاقه برا 16 نفر یه حمام داره یه دستشویی 😫