خانما توی کلاسمون با اینکه من نمراتم بیشتر میشه و شاگرد اولم ولی حس ناکافی بودن دارم
مثلاً حس میکنم از پس فلان پروژه برنمیام و...
اما یکی از همکلاسی هامون اینطور نیست
توی ارائه هاش همیشه میگه من از شما جلوترم و...
من خیلی اعتماد به نفسمو از دست میدم
کاشکی میشد منم خودمو قبول داشته باشم
رابطه م هم با این همکلاسیمون خوب نیست که مثلاً ازش بپرسم چطور اینطوری هستی و...
کتاب اول عاشق خددت باش رو بخون
به نظرم بیشترش ژنتیکیه.اوناییکه میگن اکتسابیه به نظرم خیلی تلاش باید کنن.
چون به تواناییاش اعتماد و باور داره
اون جلوتر نیست چون میگه که بعله من جلوترم شما خودتو میکشی کنار شما وقتی اون میگه شمام بگو از منم خوبه یا حالا جیکار کنیم خوبی
چندبار بگی اونم ساکت میشه
همش خودمو با اون مقایسه میکنم
من تازه ازدواج کردم و اون مجرده
همش میگم چرا ازدواج کردم و کاشکی مجرد می‌بودم درسامو می‌خوندم و...
اونا تو خانوادشون اینطوری با اعتماد به نفس بار اومدن
من الان خودمم بکشم اعتماد به نفسم بالا نمیره چون خانواده خیلی مهمه
من آدم حسودی نیستم
ولی با خودم میگم اون خوابگاهیه مجرده راحت می‌تونه برای وقتش برنامه ریزی کنه
من خونمون همینجاست
تا میام کاری کنم مهمون میاد و...
یا عقدم الان
مثلاً همسرم میاد
فکر میکنم اون شرایطش خیلی خوبه
