صبح می خواستم خودم ماشین بگیرم برم
گفتم منتظرم نمونید
مامانم رفته بود برام خوراکی خریده بود
بابامم عصبیه گفته بود تا من نیام حرکت نمیکنه
من بخاطر عصبانیت بابام عصبی بودم از صبح زود گفتم حوصله ندارم خودتون برید . کلا بابام اخلاقش جدیه منم روحیم خوب نبود حوصله نداشتم
خلاصه بعد نیم ساعت که پایین موندن مامانم دوباره اومد خونه گفت چرا نمیای ؟ منم صبح اول صبحی تمام عصبانیتمو سرش خالی کردم که چرا منتظرمین اصن من امتحان نمیدم و من می خوام خودم راحت اماده شم و ... با لحن عصبی .
جوابمو نداد تو سکوت منتظر موند اماده شم . دیوانش کردم یعنی حالت صورتش خیلی ناراحت بود
ازون طرف بابام ناراحتش کرد ازین ورم من ..
چرا من صبور نیستم ؟
دلم پر بود امتحانم سخت بود می خواستم برا خودم راحت باشم با ارامش برم و بیام ولی نشد . چون همیشه تو خونم حتی تا حالا کلاس ورزشم نرفتم . همش جلو چششونم هر چی دلشون می خواد بهم میگن . درامدم ندارم برا خودم خرج کنم . هیچ کاری برا انجام دادن ندارم کلا
عصبی شدم کلا😔
