ببین برو با یه وکیل مشورت کن، ارث سهم قانونی و شرعی هر فردیه،چرا رودربایستی کنه،حقشه.حالا اگرم میخوان نگهش دارن خب باید خونه رو نفروشن و خرجی بهش بدن اگه اینطور راضیه خب بمونه.ببینید کدومش به صلاحشه اگه با اونا خوشه بذارید باشه نا وقتی تحویلش میگیرن.
آره دیگه حالا چه سی سال چه سه ماه ارث بهش میرسه.آخه تقسیم ارثم به این راحتی نیست ولی فک کنم اول همه مهریه مادرت و میدن،بعدم یک هشتم اموال دیگه بهش میرسه.اگه پول خوبی میشه خب بگیره برا خودش زندگی کنه.چون بعیده این بچه ها نامادری سه ماه رو واقعا بخوان سباستشونه .
عزیزم مامانم اصلا خوشحال نیس واقعا چون بخاطر تنهاییش ازدواج کرده بود نه پول طرف
بعد حتی مادرم میگه اگه اینا تا آخرش همینطور باشن شاید اصلا ارثی نگیره فقط حقوقشون بگیره
بله درسته اگه بگیره خیلی میرسه از همین هم میترسم که پسرش شاید بخاطر همین احترامشو نگه میداره
چون هم مهریش هس ۱۴ تا سکه و مکه هس
هم اگه همه چی به نام مرده باشه دقیق هیشکی خبر نداره شاید هم زده به نام پسرش و .... اگه به نام خودش باشه که خب واقعا پولداره و یک هشتمش میرسه
آره هر چی باشه مامانم نامادریشونه پدر خودشونو زودی فراموش کردن
بعد مامانم پیر نیس ۵۰ سالشه باز میتونه ازدواج کنه
خودش خونه داره
حقوق مرده هم بهش میرسه
یخورده زمین کمی خودش داره
و بدون گرفتن مهریه و ارث هم میتونه زندگی کنه و اوضاعش بدک نمیشه اما وقتی اونا واقعا نیتشون خوب باشه
نباشه خب بگیره خودش زندگیش خوب تر میشه چون حدود یک میلیارد اینا مهریش میشه
یک میلیارد هم اگه مرده چیز زیادی به نامش نباشه اگه همه چیز به نامش باشه خیلی بیشتر
به مادر منم وسایل خونه میرسه که همشو تازه خریده بودن اما من دلم نمیاد بیاره و احتیاجی هم نداره خودش داره
زن باباتون چند سالش بود؟
رفتارشما بچه ها باهاش چطور بود؟
دوسش دلشتین؟
بعد فوت پدرتون نگاهتون بهش چجور بود؟
به مادرت بگو احساسی نشه، هیچی امضا نکنه
زن بابام جوون بود ۳۲ اینا بود و بابام ۶۳ سال داشت اختلاف سنیشون خیلی زیاد بود .
البته این خانم از یک طبقه ی خیلی پایین بود .
راستش ما هممون ازدواج کرده بودیم اون موقع .
بیشتر پدرم خودش تنها میومد خونمون .ما زیاد نمی‌رفتیم .خونش .
تو این یکسال فقط دو سه باری با خانمش اومد خونمون.
بعد فوت پدرم دیگه ندیدیمش
آره منم همینو میگم
خودم زن بابا دارم بد هم نیس تا حالا بهش بی احترامی نکردم
یا دعوا نکردم گاهی بهش احترام هم زیاد گذاشتم ازش بدم نمیاد
ولی یک صدم درصد از دوست داشتنی که مادرمو دارم اونو دوسش ندارم
اونقدری که نگران مادرم یزرشو هم نگران اون نیستم
اونقدری که دلم واسه مادرم میسوزه یزرشو هم دلم واسه اون نمیسوزه
تازه چندین ساله زن بابامه خدای نکرده بگن بابام طوریش شده دیگه زندگی واسم سیاه میشه ولی بگن اون طوریش شده قطعا ناراحت میشم اما بعدش یادم میره
در حالی که اونقدری که اون احترام میزاره بابام نمیزاره
ولی یچیزی اینجا هس اون اینکه بچه های مرده خیلی با ایمان و خدا پرست و نماز خونن من نیستم میگم شاید اونا مثل من نباشن
