دیگه نمیکشیدم
از بی مهری ها
از بی وفایی ها از ندیدن ها از اذیت کردن ها از گریه در اوردن ها از اینکه قلبم تیر بکشه چندین ساله این درد و غم بزرگ رو دوشم
اجازه دخالت دادن به داداشام
خسته شدم ازین کار خانوادم
بشدت ادم قوی ام اما اینقدر روحم رو داغون کردن که صبح باز با شنیدن چرت و پرت هاشون تصمیم قطعی شد ۴ تا بسته قرص آلپرازولام برداشتم رفتم بیرون خاستم زنگ بزنم به مامانم و بگم حرفامو و خداحافظی بکنم یه لحظه ولی اومد تو ذهنم
که من مردم الان که چی؟!؟؟ ارث من بمونه برا داداشای دیوثم؟!؟ من استفاده نکنم زنهای عوضی اینا بیان بخورن
یعنی حالم بهم میخوره از هرچی داداش بی وجدانه داداشای که خانواده رو میندازن جون ادم
بعد فکر کردن به اینا قوی برگشتم خونه راستش چرا من مثل بدبخت های مظلوم بمیرم ؟!؟ اینا کیف کنن بعدا
حس میکنم الان مثل سنگ شدم دیگه هرچی بهمم بگن دیگه برام مهم نیست
