همش بهونه میاورد که نمیتونیم باهم باشیم دعواهامون زیاده ....یادمه شب آخر دوستش باهام حرف زد گفت فلانی بدون تو خوشحال تره تو وقتی نیستی شادی بیشتری داره و ب کاراش میرسه منم بهش گفتم اگه باتو کات نکنه من دیگه هرگز باهاش حرف نمیزنم
بعد اون شب انقدر بهم برخورد و غرورم شکست که ۱ ساعت باصدای بلند گریه کروم و بعدشم بالا اوردم
دلم تنک شد ه؟
۲ سال دوس داشتیم همو
چیکار کنم از ذهنم بره بیرون؟؟
نمیره از ذهنت تنها راه فرار از این حس اینه که گرفتارش نشی از هون اول وارد رابطه های بی سر و ته نشید خب
حق داری ناراحت باشی عزیزم
اما چیزی که هست باید واقعیت رو پذیرفت
دوست داری بمونی و خورد بشی؟؟
از اول هم نمیخواسته شما رو و شما از رو سادگی دلباخته شده بودی
چرا تو رابطه ۱۰۰ خودتون رو برا یکی هزینه میکنین که وقتی طرف رفت اینجوری سرتون بیاد
یک نفر رو جایگزینش کن تا بفهمی تنها عشق عالم اون نبوده عشق در ظرف درون توعه و به فرد مقابلت بستگی نداره یکبار دیگه عاشق یکی شو اما ایندفه آدم موندنی
روش اول رو نخواستی فلوکستین بعلاوه آیه 27 سوره ابراهيم سردت میکنه
عزیزم من درکت میکنم می دونم خورد شدن غرور یعنی چی
به خودت زمان بده فرآیند سوگ گاهی خیلی خیلی طولانی میشه
یه روزی میرسه به این نتیجه میرسی اون آدم اصلا ارزش اینونداشت که مدام بهش فکرکنی براش اشک بریزی
لایک لطفا میخوام سیو کنم ارور میده
عزیزم جایی خوندم ما تجربیات بچگی هامون و الگوی رابطمون با والدینمون که‌در کودکی بهمون آسیب زده رو در رابطه عاطفی بزرگسالی بازسازی میکنیم تا ایندفه ازش شکست نخوریم غافل ازینکه ایندفه شکست بدتری میخوریم
توی روابط با والدینت برگرد عقب ببین همین الگو رو داشتی؟ از کمک روانشناس هم استفاده کن
