شبا دخترمو بغل میکنه میخابه کل روز انگار نه انگار زن داره یادم نیست کی گفته دوسم داره کلا نشده ی بارم خودش واسم کادو گرفته باشه بخودم میرسم میگم الان میگه خوشگل شدی لباس میگیرم میگم الان میگه چقد بهت میاد یادم نیست شده باشه از در بیاد بغلم کنه موقع فیلم دیدن کنار نشسته باشه یکماه اخیرم ی طوفان ب زندگیم زده هرشب کارم گریس همه تنهاییم ب کنار این یکماه انتظار داشتم فقط ی بار بیاد بغلم کنه بگه بسه خودتو کشتی باهم درستش میکنیم باهم از این مرحله م عبور میکنیم ولی هیچی هرشب زار میزنم تهشم ی گوشه میخابم ب دخترم حسودیم میشه باورتون میشه...چند شبه خاب بد میبینه مثل بید بخودم میلرزم ته دلم میگم دلم میخاد فقط یکی بغلم میکرد...ب طلاق همیشه فک میکنم ولی شدنی نیست بخام برم ااول شاید مامانم ازم حمایت کنه ولی ب ی هفته نکشیده میگه همه مردا همینن...خوشی زده زیر دلت برو سر خونه زندگیت داداشات بشنون چی میگن بمونم شدم ی مرده متحرک حس زن بودن ندارم انگار ذره ذره ابم کنن و خلاصه چقد بدبختم ک حق خوشحال بودنم ندارم
واقعا نمیدونم چی بگم
خیلی سخته
برید مشاوره
فقط اومدم بگم ماهم همینیم .منم تنهام با اینکه مثلا همه چی خوبه
تا من دنبالش بدوم بهم توجه میکنه
یکم خودم باشم هیچ کششی بهم نداره
قبل دخترت چجوری بودید،؟
منم وضعیتم مثل شماست.هیچ راهی به ذهنم نمیرسه
من شوهرم کم حرفه خیلی سختمه درحدی که بعضی وقتاتلویزیونوخاموش میکنم میگم بیاحرف بزنیم
شوهر منم کم حرفه من حرف نزنم اونم حرفی واسه گفتن نداره حالا من هزار بار تو دعوا بهش گفتم تو بلد نیستی با ی زن چطور رفتار گنی بلد نیستی محبت کنی برو مشاوره برو خودتو یاد بگیر انگار با دیوار چقد ازش نفرت دارم امشب ب خودکشی فک میکردم چه فرقی داره این زندگی با مرگ
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
