الان شدید عذاب وجدان دارم به بچم زیاد نرسیدم چون بچه بودم خودمم بشدت بی خیال بودم بچم یبوست داشت پیگیری نکردم و خیلی کارای دیگع چرا بچه میاریم وقتی عرضه نگهداریشو نداریم انقدر گریه کردم دارم منفجر میشم از عذاب وجدان
خب به بچت برس
ببین از عرضه نیست
خیلیا کمکی دارن .بلاخره مادری خواهری مادرشوهری جاری و....کمک میکنن .
خیلیا دیدم سه بچه دارن اما کمکی داشتن زمانی که بچه هاشون کوجیک بود
مشکل یبوستشو جدی بگیر به شقاق تبدیل نشه
منم گاهی خسته میشم همسرمم اکثرن نیست و دست تنهام آدم سنگ بشه مادر نشه😅واقعا سخته فقط ما مادرا همو درک میکنیم که چقدر فشار رو توی زندگی تحمل میکنیم از بچه وجمع کردن زندگی و هزار هزار چیز دیگ
عزیز تو قرار نیست از اول کامل باشی
همین مسیریه که تجربه تو رو کامل میکنه و از اون به بعد تصمیم درستی میگیری
اینطور که حرف زدی حس کردم مادرشوهرمنی .با کوچکترین نقطه ضعفی که در مادری کردنم میبینه همه منو میبره زیر سوال و سعی در عذاب وجدان دادن منو داره
انگار یه کم افسردگی داری
من بعد مامان خوبی باش
خب آدم سر بچه اول خیلی بی تجربست منم گاهی یادم میاد حالم بد میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
