خیلی میترسم از مرگ عزیزانم خصوصا مادرم تا اخ میگه من میمیرم بعضی شبها جوری دیگ فکر میکنم که نفسم بند میاد یا اگر زنگ بزنم جواب نده فوری سناریو های وحشتناک نقش میبنده تو ذهنم داغونم خیلی سخت میگذره
وسواسه برو دکتر
دچار نوشخوار فکری دارید میشید
صد ساله باشه ولی مرگ حق هست
منم وابسته مادربزرگم بودم همین حس ها رو داشتم چون پدرومادر نداشتم الان سه ساله از دستش دادم وهرشب تو خوابم هست
این فکرای مزخرف چیه حال اون بنده خدا هم بد کردی پاشو جمع کن خودتو اه
(من دست خودم نیست فقط اینجوری بلدم!)
تا الان عزیزی از دست دادی؟
برای اتفاقی که نیفتاده وقرارنیس حالا حالا بیفته یا دورازجونت خودت شاید زودتر فوت کنی اینقدر حرص نخور
به تجربه دیدم کسایی که اینجور وابستگی بهشون هست تهش بیمار میشن وقتی زجرش رو ببینی خدای نکرده میگی خدایا راحت شه
اینارو مثال برات نوشتم مادرت زنده باشه از بودن ها وباهم بودن ها لذت ببر ترس اتفاقی که نیفتاده رو چرا میخوری
اخه مامانم باهام لجه هیچجا باهام نمیاد هرجا برم تنها باید باشم حتی دکتر
اگر مریض بشه بخوام ببرمش دکتر نمیاد اگر از پولم چیزی بخرم استفاده نمیکنه همش بهم میگن مزاحمشی یا بهم میگه برو میخام خوش باشم همچی چیزایی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
