دیگه کارام از روی دل پاکی و دل صافی نیست
از روی حیله وبدی هست
دیگه کسی به من نمیگه: (برام دعا کن، تو سنت کمه، تو دلت پاکه)
یجوری شدم که فقط خدا میتونه دوستم داشته باشه 😢
خلق خدا نمی تونه گناهای منو ببخشه
میدونی چرا ؟
چون آنقدر گناهام بزرگ شدن که برای بخشنده شدن نیاز به بخشندترین مهربانترین کس دارم
خدا من هیچ وقت بهت نمی گم:( من رو ببخش)
چون این حرف رو بی اعتمادی به لطف تو میدونم
میدونی چرا؟
چون تو وقتی پشیمونی منو می بینی وخیلی راحت می بخشی، نیازی نیست من ازت بخوام منو ببخشی،
این به زبون آوردنه حرامه حرامه
آخ
دلم میخواد اینو سرتاسر شهر بنویسیم
حتی به زبون هم نیارد که خدا من رو ببخش
چون اون از قبل بخشیده
میدونی
وقتی از زبون استفاده میشه که حس کنی نیاز به توضیح بیشتر هست
خدا توضیح نیاز نداره
جوری شدم که فقط خدا میتونه من رو دوست داشته باشه
منم دوستش دارم
ولی، دوست داشتن اون کجا و
دوست داشتن من کجا
تو بدون هیچ شرطی منو دوست داری
ولی من با شرط شروط دوستت دارم!!
چه شرط شروطی ؟ همیشه میگم خدا این رو بهم دادی،، اون رو بهم دادی عاشقتم
ولی وقتی چیزای که بهم دادی ازم میگیری ازت شکایت می کنم انگار دیگه یه عاشق نیستم
