احساس میکنم واسه ی هیچ کس هیچ ارزش و اهمیتی ندارم
از اینکه یه عده دور هم جمع میشن و زنگ میزنن واسه من که زور دلم کنن تا چرت و پرت ترین چیزا گریم میگیره
سابقه نداشته
بابام این مدت خیلی عصبیه
منم یه چیزی خواستم عصبی بود داد زد
بعد کم محلی بهش کردم
و هرچی دیدم به مامانم گفتم و واقعا پشیمونم هیچوقت هم از هیچکس معذرت خواهی نکردم و نمیتونم خیلی داغونم این چنذ وفت فشار روانی خیلی زیادی رومه اینا هم اضافه شدن داغونم
بدادم برسید
چند دقیقه پیش میخواستم یه کاری دست خودم بدم
حرف بزنید آروم بشم
چرا
نمیدونم چم شده هرکس هرچی بگه دعوا راه میندازم
آروم باش .همیشه طوری رفتار کن که نخوای بعدش معذرت بخوای
چقد من:) امروز یه روز افتضاح رو گذروندم از همه طرف رونده شدم حس بی ارش بودن دارم
انگار اضافی ام بقیه فقط دارن دورم میزنن:)
نگران نباش تنها نیستی اینم میگذره
مگه روزی هست که ادم از خودش متنفر نباشه؟ من هرروز به خودم میگم که اگه فلان کارو نمی‌کردم فلان چیزو نمیگفتم چقدر اوضاع بهتر میشد
ولی اینو بدون واقعا بعضی چیزا ظاهری تقصیرمان
نزار افکار بهت غلبه کنه آدم بحر اشتباه کردن افریده شده خود خوری نکن
من نه بیرون میرم نه دوستی دارم قبلا خیلی ناراحت بودم مدام میگفتم حتما مشکل از منه ولی بعد عادت کردم گفتم چیزیه که شده خیلیا مثل منن
با خودکشی چی درست میشه آخه؟
