یه مدت زیاده که فکنم از پسر فامیل خوشم میاد . تفاوت سنی هم نداریم کاملا هم سنیم. اصلا نمیدونم از چیش خوشم اومده یا اینا ولی خب بهرحال خوشم اومده . از خیلیا پرسیدم گفتن کلا فراموش کن بعدا پشیمون میشی ولی نمیتونم . الان یه ساله این حسو بهش دارم طرف خیلی مغرور و خجالتی و درونگرا و اصلا امکان نداره اگه دوسم داشته باشه چیزی بگه . دوستان و اطرافیانم معتقدن اون هم از من خوشش میاد ولی رفتارش یچیز دیگه رو میگه . خیلی سرد و خشکه ( اصلا نمیدونم از چیش خوشم اومده ) منم که بدتر از اون خیلی خجالتی و درونگرام . جوری که همو میبینیم بعد سلام هر دو میریم تو گوشیامون . بچگی خیلی صمیمی داشتیم و کلا همیشه باهم بودیم و هیچ وقت یادم نمیاد باهم دعوا کرده باشیم . ولی نمیدونم چرا این حسو نسبت بهش دارم . بنظرتون یجوری فراموش کنم ( با سختی و بدبختی) یا یجوری بهش بگم حسمو تا دوست دختری چیزی پیدا نکرده :_)
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید
دقیقا همین ویژگی هایی که گفتی و با یکی از پسرای فامیل داشتیم ازش خوشم میومد خودشم درخاست داد ولی رد ...
دقیقا مشکل منم همینه . چون روابط خانواده هامون بشدتتتتت صمیمیه. مادرامون کل راهنمایی و دبیرستان باهم همکلاسی بودن پدرامونم برادرن . تازه خونه هامونم نزدیک همه 🤦🏻♀️