دوسمون از همه جا برای همیشه بلاک کردم

چطور میتونه آنلاین باشه‌تو‌اینستا ولی نمیتونه یه تبریک بگه 

منم با اینکه لباس که قرض داده بودم دستشه اما به درک واسه همیشه دکمشو زدم بره گمشه حیف اون همه خوبی که من به این بی‌شعور کردم

عروسیم نیومد با بهونه های کسشعر روزی که تو باغ بودم واسه عکاسی کلی زنگ زد جواب ندادم پیام داد که نتونستم بیام و شرمنده منم تا چندروز جواب ندادم بعد چن روز وقتی جواب دادم اصلا به روی خودم نیوردم گفتم کاش میومدی خیلی خوش گذشت یعنی که اصلا بود و نبودت مهم نبود 

اصلا غرورم اجازه نمیده جلوی همچین آدمایی ناراحتیمو بروز بدم چون شاید اصلا یارو هدفش ناراحتیمه 

درکل چون خودم همیشه تو تولداش تبریک گفتم توقع داشتم اونم بگه بع عنوان دوست صمیمیم

گمشه بابا دوستی که تو بدبختیا مثل جت بیاد و پیگیر باشه اما تو خوشیا نباشه به چه درد میخوره 

این دیگه نوبره از ایناس که دوس داره بقیه به حرفاش گوش کنن اما دوس نداره به حرفای بقیه گوش کنه 

اتفاقا اینجوریشم دیدم خیلی حس بدیه انگار طرف فقط بفکر راه افتادن کار خودشه کارش که راه میفته سرشو میندازه پایین میره 

من که کلا با کسی رودروایسی ندارم میخواد رفیق ۱ روزه باشه یا ۱۰ ساله ببینم طرف داره بیشعوری بازی درمیاره دکمشو میزنم آرامشم مهمتره من خواهرم یه دوستی داشت هروقت این خواهر منو میدید فقط مینالید که آی بدبختم پول ندارم این بلا سرم اومد اوایل خواهرم گوش می‌کرد بعد یه مدت دیگه مغزش نکشید میگفت وقتی دوستم میاد پیشم استرس میگیرم میدونم که نمیخواد حرف خوب بزنه خلاصه که الان خواهرم بشدت از اون شخص بدش میاد و تا میتونه دوری میکنه حالشم خیلی بهتر شده الان همین دوست من زنگ میزد به من تمام حرفش این بود که آی مریض شدم خونه هیچی نداریم بخوریم پول ندارم لباس بخرم وااای صابخونه یعنی میخواد چیکار کنه وااای خونم کثیفه وااای خسته شدم آنقدر کار کردم همش وااای وااای بابا بسه دیگه خودمون کم بدبختی داریم من هی میگفتم عب نداره مام همینجوریم درست میشه بیخیال مگه ول می‌کرد خلاصه که الان دکمشو زدم یه اخلاق خوبی که دارم خیییلی راحت قید آدمارو میزنم یعنی تو یه لحظه چشمو میبندم رو هرچی بوده و نبوده