بعد از یکسال قهر با خونه ی پدری ، امروز اومدم اینجا
خواهر کوچیکم که ۱۹ سالشه هم یکساله ندیده بودم
با هم سلام علیک کرذیم
اونم اومد نشست تو پذیرایی
ولی دیگه صحبتی نکرده
من بهش بگم خب سارا چه خبرا ؟؟؟
یا منم چیزی نگم؟؟
وا خب بگو دیگه تو بزرگتری اون بچه تره
اگه میلی ب حرف زدن نداره و تو این ماجرا شما تقصیری نداری کم حرف بزن حالا ب مرور دوباره همون صمیمیت قبل ایجاد میشه عجله نکن
می‌دونی با شوهرم به اختلاف خوردیو اومده بودم خونه ی مامانم اینا و کار داشت ب جداییی میکشید
بعد از یکماه با التماس های شوهرم برگشتم
بعد اینا برا من شاخ شدن که نه چرا برگشتی
همین خواهرم منو بلاک کرد با اینکه نوزده سالشه و من سی سالمه
سلام،من آقام.
آمدی اینجا میگین چی بگم و چی نگم؟
ببین دلت چی میگه.
خانم حسابی،شما اگه از الان تا آخر عمرتون اگه هر روز خونه پدرتون سر بزنین،بازم اون خلاء ایجاد شده از یکسال گذشته،برطرف نمیشه.شما خودتو یکسال از دیدن عزیزترین کسات محروم کردی و هیچوقت جبران نمیشه.دیگه اینکارو نکن.خواهرتو بغل کن،مامان و باباتون ببوس و بدون زندگی فقط به همین چیزاش باارزشه.
اگه برمیگشتی بیرونت میکردن؟
دعوات میکردن؟
نه.
الان حس خوبی داری.
دلت اشتباه نمیکنه.بگو و بخند باهاشون و سعی کن دیگه ازشون ناراحت نشی.بهشون سر بزن و به این فکر کن اگه ۱۰۰سال دیگه از دستشون بدی،باز میگی کاش یه سال دیگه زنده بودن.
خانم محترم،یه روزی دست روزگار از روی اجبار شما رو محروم میکنه از دیدنشون،قبل از این اجبار،به اختیار خودت ازشون دوری نکن.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
