امروز خانوادم دلمو خیلی شکستن جلو شوهرم خورد شدم

همش بغضم میگیره جهاز برون داداشم بود همه خانواده رفته بودن دم خونه خاهرم ک از اونجا بریم چون ب خونه عروس نزدیک بود شوهر منم کار داشت ب هرحال اومد و حاضر شدیم راه افتادیم زنگ زدم ب خواهرم گفتم شما حاضرید گفت ن دوساعت دیگه میریم کار پیش اومده خلاصه بدجور باهاش دعوام شد گفتم ی ذره ارزش قایل باشید واسه ادم مااین همه راهو میخاییم بیایم کارو زندگی داریم کلأ دفعه اولشون نبود بد رفتیم دم خونشون شوهرش مارو قشنگ دید جلو در تو ماشین نشستیم ی تارف نکرد بهمون رفت تو خونه خانوادم اصلأ حسابم نمیکنن هر اتفاقی بیوفته اخرین نفر ک بفهمه منم اونم تازه شوهرم بهم میگه همش دارم گریه میکنم بحث اون علاف شدنه نیست بحث اینه ک مارو حقیر میبینن اصلأ میفهمم با تمسخر نگامون میکنن فقط چون پول نداریم