روزی خواهد آمد
که عشق
بر فراز درختان اساطیری
پرواز سیمرغ می‌کند و فریاد
ترانه‌ای به وسعت بهار سر می‌دهد
روزی که تا شکوفایی گل سرخ
فاصله‌ای نیست
و پرنده ، به شوق تماشای دشت
سر از پا نمی‌شناسد.
روزی که شفق
سرشار از از عطر نسیم زلفان توست.
و لاله‌ها رنگ لبان تو را وام می‌گیرند.
روزی که سیب ،
چون گونه‌های تو
مست رسیدن می‌شود...
و
عشق مفهوم تمام زیبایی‌هاست
و زیبا ترین تفهیم عشق
انتظار است
و من می ستایم
این انتظار و اندوه و جدایی تو را تا مرز وصال ما ...!
