من از اول دوس نداشتم دانشگاه برم و میخواستم اگر ازدواج کردم خانهدار باشم
که خب همونم شد
از شرایطمم خیلی راضیم
یه خانهدار بی سواد نیستم که خانهداری رو خوردن و خوابیدن بدونم چیزی که الان مد سده
نقاشی و طراحی حرفهای بلدم و گلدوزی
مطالعه میکنم و اهل کتاب خوندنم و مدرک زبان هم دارم
وخیلی با ظرافت و سلیقه اینطوری که میخوام زندگیم رو اداره میکنم
شاغل بودن اصلا با روحیه من سازگار نیست من محیط آروم و بدون استرس و خلوت رو دوست دارم و نمیخوام هر روز با هزاران نفر در تعامل باشم
کسی که شاغله برتر نیست نسبت به اونی که خانهداره
اتفاقا برتری تو اینه که بدونی چطور روح و روان آرامش پیدا میکنه و با چه کاری از زندگیت راضیتری
حالا یکی با استقلال مالی و شاغل بودن
یکی خانهداری