کوچک بخر ک آخر پیری مستاجر نشین گوش نده وچند بارم بگه بدم خونه بعد مرگم پسرا بخور
الان چند ساله مستاجر شدن و هرسال فقط شما برین کمکشون (سه برادر دارم یکیش خارجه دوتاشم ی شهر دیگه)
باز میرین کمکشون؟؟
پارسال موقع اسباب کشی جلو شوهرم گریه میکرد ک مستاجر شدم و... (زمین و مغازه م داره شراکتی میتونه بفروشه بده خونه تو فکر نیست براش مهم نیست)
اخه چرامیفروشه؟
اگر پدر و مادرم نیازمند کمک من بودند
تحت هیچ شرایطی کمک خودم رو دریغ نمیکنم
ایا کفن جیب داره؟
خوب بگو دو روز آخر عمر رو سر بلند و خوب زندگی کن
دلسوزی نکن
دیگه گریه هاش چیه اونم‌جلو داماد که باید رو بگیره
فروخته پولشو چی کار کرده؟
بگو خب یه خونه بگیر برا آسایش خودت، هممون اینجا مسافریم بعد ما چه فرقی میکنه اموال به کی میرسه
فروخته به چی داده ؟ خوب وقتی میتونه بخره چرا گریه ؟
