من مامانم هر کاری می کنم حس می کنم دوستم نداره فقط یک داداشم و دوست داره من بخاطرش از خیلی چیزا گذشتم چون بابام فوت شده تنهاش نذاشتم هر کاری بگید می کنم دکتر بخواد می برم کار خونه هر کار بگید انجام می دم ولی میگه دوستم داره ولی رفتاراش جور دیگه ست شما بودید می رفتید دنبال زندگی خودتون یا زندگیتون فداش می کردید
ن فداش میکردم ن کلا بیخیال میشدم
فدا که کلا برا هیچکس نمی کنم
ولی آره بازم کمک می کردم و اینا طرف حسابم خداست نه مادرم
ببین به کار کردن و نکردن نیست داداشم به مامانو بابام کمک میکنه و مامانو بابام دوستش دارن نه بخاطر اینکه براشون کاری میکنه چون پسره دوستش دارن اخه من خیلیا رو دیدم مثل شما به پدرو مادرشون کمک میکنن ولی چون پدرو مادره پسر دوستن زحمتهای اون دختر رو نمیبینن ولی برعکس پسرا راست راست راه برن بازم مادرو پدرا دوستش دارن . منم بخاطر همینه از خونوادم دوری میکنم چون میدونم محبت هم بکنم اونا بازم پسرشونو دوست دارن و منم چون حساسم میدونم اگه دوروبرشون باشم دعوا میشه و ناراحتی پیش میاد بخاطر همین میزارم مادرو پدرم با پسرشون خوش باشه و خودمو کنار میکشم حداقل اینجور تبعیضات رو نبینم چون تحملم کمه و اعصابم نمیکشه
منم فرق گذاشتن بین خواهرم و برادرم با خودمو دیدم و ب زبون اوردم تبعیض خیلی کمتر شد اما اون محبتی ک با گفتن خودم ب دست بیاد برام ارزشی نداره.پس بوسیدم و گذاشتم کنار
ن از زندگیم چیزی میگم ن از زندگیشون میپرسم.گفتن گوش میدم نگفتن نمیپرسم
زنگ زدن جوابشونو میدم نزدنم برام مهم نیست
چون واقعا روحم آسیب دید بخاطرشون.چ شبایی ک خون گریه کردم تا صبح.چ محبتایی کردم و بیمحبتی دیدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
19 ثانیه پیش
داغ ترین های تاپیک های امروز
