سلام دوستان شبتون بخیر
من ۱۸ سالگی با همسرم ازدواج کردم اون موقع ها عقلم نمی رسید انتخابم اشتباه بود الان ازش بدم اومده بخصوص اخلاق و قیافش اصلا به خودش نمیرسه هیچ وقت تولدم یا سالگرد ازدواجمون نشده حتی یه شاخه گل بخره اصلا بهم محبت نمیکنه پشتم نیست الان مجبوری دارم زندگی میکنم باهاش و همش میگم ای کاش زمان به عقب بر می‌گشت...قیافه نداره که هیچ اخلاقشم صفره واقعا موندم دلمو به چی این خوش کنم..
چندسالته چند سال ازدواج کردی؟
وضع مالیش چطوره؟
بچه داری؟
اگه شوهرت همه چی تمام بود که هنر نمیکردی باهاش زندگی کنی
الان که مشکلاتی هست هنر شماست که خوبش کنی
هیچوقت باطن زندگیتون رو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید
منم تو شونزده سالگی خانوادم شوهرم دادن الا که۲۴شدم همین احس به شوهرم دارم و فکر میکنم میتونستم ازدواج بهتری با شوهر لول بالا تری و خانواده سرشناس تری ازدواج کنم
واقعا خانوادش خیلی از هم پاشیده و هیچ اتحاد و رفت امدو محبتی به هم ندارم. دلم برای بچه ام میسوزه
