چند دقیقه پیش از یه نفر که دکترا داره پرسیدم که شماها برای تحقیقاتی ک انجام میدید چیکارا میکنین اینا
وای باورتون نمیشه قلبم گرفت یعنی گفت برای هر پایان نامه که مثلا موضوعش آندرومتریوز(توضیح ساده اش اینه که بافت رحم در جایی ک نباید رشد میکنه)حدودا ۶۰ تا موش رو
میگیرن اول باهاشون بازی بازی میکنن که با دکتر دوست شه بعد بیهوششون میکنن بعد همونطور که زنده ان دستاشونو میخ میزنن محتویات شکمشون رو تا حدودی میریزن بیرون بعد از بافت رحمش برمیدارن مثلا به لگن مثلا به شش مثلا به هرجا بخوان میزنن بعد بخیه میزنن و تا سه ماه روی این موش ها ازمایش میکنن مثلا تمرین میدن بهشون مثلا ورزش میکنن بعضیا رژیم متفاوت خلاصه آخرش دوباره بیهوش میکنن بعد هر بافتش رو ک میخوان ببینن چه پیشرفت یا پسرفتی داشت رو برمیداره(مثلا کلیه موشه رو برمیدارن کلا) یا هرچیزی اش رو همونطور ک زنده و بیهوشه میندازن سطل آشغال:)
گفت آمپول مرگ اش هم هست ولی اینقدر گرونه که خیلیا نمیزنن:)
قلبم مچاله شد از شنیدنش واقعا آسیب روحی دیدم انگار
برای هر مقاله ای هر دانشجویی حدودا تا صد تا موش هم که بشه چون تلفات داره نمیدونم مریضی داره اینا
چه همه:)
اینا همه درد میکشن
واقعا قلبم آسیب دید از طرفی با خودم میگم خب در راه علم دارن اینطور میشن ولی از طرف دیگه دلم آروم نمیگیره واقعا قلبم شکسته😭
این هنوز یه نمونه خیلی کوچیک بود اونم توی دکترایی که اصلا مرتبط با این اتفاق نیست توی چیزای دیگه جاهای دیگ و حتی کل جهان چه همه این اتفاقا میوفته واقعا ناراحت شدم😭
هی از اون موقع فکر میکنم ب اینکه میخ میزنن بهشون یا بعضیا که نمیتونن همینطوری ول میکنن اون حیوون بدبخت رو واقعا قلبم😭😭😭😭
هیچکاری ام نمیشه کرد واقعا من تنها قدمی ک میتونم بردارم اینه از لوازم ارایشی هایی ک تست حیوانی داره استفاده نکنم کار دیگه ای نمیتونم بکنم که😭
