گاها انقدر منفی میشم که نمیخوام به خودم زحمت تحقیق بدم
ولی خب از اون جایی که میدونم انقدر منفی بینی نتیجه ای نده به خودم زحمت تحقیق میدم😑
از اون جایی که مذهبی هم هستم و حسن ظن و در کنارش تحقیق دو تا جیز واجب هستن نمیدونم چطوری حسن ظن پیدا کنم نسبت به مسائل🙄
اتفاقای بد و از جنبه خوبش نگاه میکنم
والله فکر کنم قسمت بدبینی مغزم قطع اتصال شده
اصولا ادم اول فجر بد میاد ذهنش
ولی بشین به همون اتفاق فکر کن یه جی مثبت ازش بکش بیرون
ممکنه دوتا دلیل داشته باشه.
غلبه سردی (بلغم یا سودا)
فکر و خیال زیاد و فکر کردن به جنبه منفی و عادت شدن در طول زمان.
جفتشم راهکار داره
وسواس فکری دارید
و این موجب میشه که همیشه بر سر دو راهی قرار بگیرید
دوراهی ها افکار منفی را گسترش می‌دن
مقوله های مرتبط با وسواس های فکری را مطالعه داشته باشید
منم همین جور هستم
اما این قدر اتفاق های غیر منتظره و دلهره آور پشت سر هم برام افتاده این چند روزا که دیگه دلم نمی خواد به هیچ چیز منفی فکر کنم دیگه کشش ندارم
سخت نمی گیرم که سخت نگذره هر چی منفی فکر کنیم فرسوده تر میشیم
سلام عزیز دلم
نگران نباش به مرور سعی بر کم کمتر شدن این وسواس داشته باش
نیاز نیست همه مسائل را کنکاش کنی
به این فکر کن که ریز بینی برخی مسائل واقعاً کارآمد و مفید نمیتونه باشه و ما را به جای خوبی نمی رسونه
گاهی لازمه درصدی بیخیالی به روتین روزمرگیمون اضافه کنیم
آرامشی که در این بی تفاوتی مختصر درصدی کسب میشه با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست
فقط فکر نکنم؟
من راستش مادری بشدت بدبین دارم و راستش خیلی شبیه به اون شدم و نسبت به همه چیز و همه کس بدبین هستم و این باعث شده نسبت به همه چیز بدبین بشم و همجنین از آسیب و شکست بترسم
چون مادرم خودش رو تو خونه حبس کرده و هیچ کاری نمیکنه از ترس اینکه آسیب یا ضرری ببینه یا شکست بخوره
متاسفانه این قضیه روی من خیلی تاثیر گذاشته و باعث ایجاد وسواس فکری،استرس،بدبینی،قضاوت و خیلی مسائل دیگه شده
مدت طولانی هم غیبت نزدیکانم رو با مادرم میگردم
به این نیت که اون ها رو بشناسم و مادرم می‌خواست بهم بفهمونه که نزدیکانم چقدر انسان های غیرقابل اعتمادین و نباید هیچی بهشون بگم تا مبادا بهمون آسیب بزنند
و متاسفانه این خصلت در من نهادینه شده و دلم نمیخواد غیبت کنم ولی چون میترسم از اینکه آدم ها رو نشناسم و ضرر ببینم این کارو میکنم
اینطوری نیست که دوست نداشته باشم فکر نکنم ولی از اینکه نشناسم و بشکنم میترسم
فکر میکنی فقط فکر نکردن میتونه کمکم کنه؟
ترسم از شکست رو چطور میتونم درستش کنم
