خیلی وقته دوست داریم شاسی بلند بخریم یعنی من همیشه دوست داشتم از دوران دانشجویی اما هیچ وقت نه پدرم نه شوهرم شاسی بلند نداشتن ..
خلاصه ۲ سال پیش اینقدر نشستم پای شوهرم گفتم تا یکی دو سال آینده باید بخری
در قدم اول وامی که از طرف اداره امون بهمون دادن و طلاهامو فروختم شوهرمم یک وام گرفت
قرار بود شوهرم ریسک کنه با پول سرمایه گذاری کنه تو یک جا مطمئن و آدم مطمئن بتونیم بعد یکسال بخریم
الان سرمایه گذاری حدودی جواب داده
حالا شوهرم اگر ماشینشو بفروشه میتونیم
یک فونیکس پرو ۸ e پلاس بخریم
ماشین کوییک منم میمونه برای ماشین دوممان تو شلوغی و بازار
درسته گرونه
شاید احتیاج نباشه
مدل پایین تر هم میشه خرید
میشه باهاش برای آینده سرمایه گذاری کرد
یا تو زندگی سرمایه گذاری کرد وضعیت بهتر بشه
اما چرا باید حسرت یک شاسی بلند خوب به دلمان بمونه...
مگر آدم چقدر زنده بمونه که تو کوچه و خیابان ببینی و حسرت بخوریم..
