من همیشه این کارو میکنم (به صورت ناخودآگاه) و بعدش یه حسی از افسردگی و حسودی تموم وجودم رو می‌گیره. به دنیا اومدن هاشون، مدرسه رفتن هاشون، دبیرستان هاشون، دانشگاه هاشون و کلا زندگی های اجتماعی شون یه جوری خاصه که باعث میشه هر دفعه فکر کنم آخه چرا اونا آره چرا من نه؟ چرا اینقدر همه چی اونجاها خوب به نظر میرسه آخه اینجا من اصلا زندگی نکردم واقعا 😔 میترسم یه روزی با حسرت های زیاد زندگیم تموم شه واقعا میترسم از اون روز با اینکه همین الانش هم حسرت خیلی چیزا قرارهای تا آخر عمر باهام باشه 😓😣😪😔 کیا منو درک میکنن یا مثل منن؟
بلع هر روز
من ن. اصلا.
ما حتی با آدمای شهر خودمون که محله های بالا زندگی میگنن زمین تا اسمون متفاوتیم. همه چی پوله.پول اگه باشه ایرانم بهشته
من امریکا زندگی میکنم. توی محل کارم، منو سوپروایزرم همسنیم. وقتی میبینم اون چ موقعیت هایی داشته و من چی داشتم خیلی ناراحت مبشم. حسادت نیس ولی خب هیچی عادلانه نبوده
عوضش اونا میرن جهنم ما هم میریم جهنم 😁
حالا اگه خارج دنیا میومدیم و جز فقرا و کارتون خوابا بودیم چی😃
شانس نداریم که
خخخخخ نوجوان که بودم برام جالب بود اما حسرت نبود.
شمام گمتر سریال ببین و بدون هرجا بری آسمون همین رنگه.
هر روز هر روززززز
خیلیاااا مثل من و تو هستن اتفاقا اصلا تنها نیستی
فیلم میبینم مقایسه میکنم
یوتیوب و اینستا میرم مقایسه میکنم
همش میگم خدایا چی میشد منم یه کشور دیگه بود زندگیم عادی و نرمال بود اینقد اینجا عذاب نمیکشیدم
آواز دهل شنیدن از دور خوش است
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
2 ثانیه پیش
2 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
