دختر منم خیلی وقته سینه خیز و چهار دست و پا میره.
اوایل خیییلی سخت بود...میرفت سراغ اسباب بازیای پسرم... پسر منم تو سن مالکیت!!!!
میزدش... بدجووور.
منم اوایل سکوت میکردم... بعد دیدم ادامه بده بچه رو ناقص میکنه.
دعواش میکردم... نی نیه... بچه س... بده بازی کنه... خیلی دوست داره... اصلا تاثیر نداشت...
سر این رفتاراش بعضی وقتا سرمو میکردم تو بالش و تا میتونستم داد میزدم و گریه میکردم. از بس اذیتم میکرد.
تا اینکه گفتم اسباب بازی دستش نمیدی؟! نده!
منم شما رو بیرون نمیبرم! پارک نمیبرم! اسباب بازی هم نمیخرم!
دخترمو آماده میکردم که ببرم بیرون. اونم می اومد میگفت باشه دیگه اذیت نمیکنم!
بعضی وقتام بهونه پارک و بیرونو میگرفت... میگفتیم به چه دلیل بیرون نمیبریم...
خلاصه کم کم بهتر شد...
و با این روش دخترم چن تا از اسباب بازی هایی که پسرم خیییلی روش حساس بود رو تصاحب کرد
اونم تو سنی که اووووووج احساس مالکیت بچه هاس!
این پیروزی اینقدر واسم ارزشمند بود که گویی فتح بزرگی در زندگیم کردم
در کمال خونسردی و قاطعیت... ابزار تهدید و تحریم رو دست کم نگیرید