سلام
خطاب به خودم اول و بعد به دیگران :
آره واقعا اول و آخر خدا رو بچسبید
ما تلاش و حرکت رو باید کنیم ؛ تحقیق رو می کنیم
اما در اصل انجام دهنده ء واقعی خداست .
از یه طرف حدیث داریم که باید حرکت کنیم
از یه طرف بهمون گفته شده که همه چی دست خداست.
هم باید حواسمون باشه که نباید به کارهامون غره شیم و فکر کنیم همه اسباب دست خودمونه
و از اون ورم نباید تنبلی کنیم و بی خیال زندگی کنیم ؛چون دنیا رو خدا بر اساس قوانین خلق کرده
از اون ور گاهی شرایط طوری میشه که ما نمی تونیم تلاش و حرکتی کنیم ؛ اما باز نباید ناامید شیم چون همه چی دست مسبب الاسبابه
ناامیدی و یأس وسوسه شیطانه
اگه کم کاری هم کردیم توبه واقعی کنیم و از خدا کمک بخوایم ؛ باهاش عهد ببندیم .
خدا خیلی بزرگتر از دنیای کوچیک ماست که برا خودمون بزرگش کردیم .
گاهی باید خودمون رو تو دست های خدا بزاریم بگیم ما که کارهای ظاهری رو کردیم ؛ دیگه سپردیم خودمون رو توی دست های خودت ؛ خودت کمکمون کن .
همه چیز ما تویی ؛ همه کاره عالم تویی ؛ تا توکل واقعی بیاد آرامشم میاد .
مشکل خودم اینه که حرف میزنم ؛ خدا رو فکر میکنم میشناسم ؛ اما توکلاتم ایراد داره ؛توسلاتم ایراد داره
چه توکلی می کنم وقتی پشت توکلم هزاران استرس نهفته است ؛ بنده مؤمن خدا استرسی نباید باشه ؛ باید کوه آرامش باشه .
این ترس ها خدایی نیست ؛ این ترس هامون یعنی هنوز خدا رو اصلی ترین نمیدونیم
یعنی هنوز از همه کس و از همه عالم می ترسیم
وگرنه کسی که از خدا بترسه ؛ از هیچ چیز نمی ترسه.
مگه نمی گند الا بذکرالله تطمئن القلوب
چه ذکری می کنیم ؛ چه ذهنی داریم ؛ چطور ذکر می کنیم که حواسمون به همه چی هست ؛ غیر خود علت العلل واقعی .
توسل هم زیر مجموعهء توکل هست ؛
معصومین رو واسطه بین خودمون و خدا میذاریم .
چه توکل و چه توسلمون لنگ میزنه .
توکلمون گاهی بیشتر حول ترس ها و وسوسه های شیطانه ؛ برا این آروم نمی شیم
توکل و توسل واقعی آرامش میاره .
دعا کنید برا منم که همیشه آرامش داشته باشم ؛ همیشه با ذکر و دعا و قرآن باشم ؛ وصل به خدا و معصومین الی الخصوص امام زمانم باشم إن شاء الله.