فکر کنید میتونین تو ی ی سال بدونه هیچ پولی رایگان برین خارج
اما از این طرف ی پدر عصبیی خواهر عصبی تر از اون و ی مادر غم خوار دارین!
مادرتونو بین این دوتا رها میکردین برین؟؟! تازه فرزند اول خانواده هم باشین
و عاشق مادرتون باشین جوری ک دوریش دیونت کنع و اینکه هرچی ک الان هستی و هرچی ک داری صدقه سر اون مادر باشع
ولش میکنید برید و نهایتا سالی ی بار بیاین دیدنش؟؟
من وابسته ی شدید به مامانمم ولی مهاجرت کردم
محاله
آره
اره چون مامانم حداقل ۳۰ ساله مثلا داره با اینا زندگی میکنه
صد در صد میرم. اگه تونستم پول میفرستم خانواده ام برن پیش روانشناس
نه
روانی میشم
من بعد ازدواج میگرن گرفتم
از ناراحتی و دوری خانواده همش استرس داشتم بدون من چیکار میکنن
تازه هفته ای یبارم میرفتم
همش ۴۵ دقیقه فاصله داشتم ازشون
من هیچوقت آدم وابسته ای نبودم بخاطر همینم وقتی فرصتش پیش اومد مهاجرت کردم
دور بودن برای من به معنی ول کردن و دوست نداشتن خانوادم نیست
فقط زندگیامون از هم فاصله داره
از اونجایی ک هر دو رو تجربه کردم
قطعا تفکر و سبک زندگی ایران
ظاهرا با بودنم همچنان پدر و خواهرم اذیت کننده هستن پس میرفتم
نمیرفتم
نه
من بودم میرفتم بعد که جا افتادم مامانم رو میبردم
نه ، چون خودمو میشناسم ، با این احوالات برم اونجا همش خودخوری میکنم هیچی نمیفهمم از زندگی
نمیرفتم چون مادرم دیگ بوجود نمیاد همین یدونه اس
البته بستگی ب شرایط مالی هم داره. خوب باشه میمونم ایران
ولی اگ بد باشه و رفتن کمک ب پیشرفتم میکنه میرفتم و خانواده امو فرو میکردم تو رفاه😂
