این مطلبی که الان میخوام بنویسم به خاطر کامنت یه کاربریه که تو یه تاپیک به یه خانومی گفته بود "مطمئن باش شوهرت دوست داره وگرنه باهات رابطه جن سی برقرار نمیکرد"
خانوما اجازه بدین بگم که این تفکر اشتباهه و چیزایی که الان میخوام بگم رو از یه مشاور حوزه روابط زن و مرد شنیدم از خودم درنمیارم
ما زنا مدلمون اینطوریه که فقط وقتی یه مرد رو دوست داشته باشیم و اونو مرد زندگی مون ببینیم دوست داریم باهاش رابطه داشته باشیم ( البته ازدواج های زوری و اجباری که اسمش رو خودشه. طرف مجبوره با مردی که دوست نداره رابطه داشته باشه)
اما مردا اینطوری نیستن. اون مشاوری که این حرفا رو میزد میگفت رابطه برای زنا نشونه عشقه نشونه تعالیه نشونه یکی شدن دو روحه ولی برای مردا که همیشه خدا گرم ان یک بستره برای خالی شدن. فرض کن شما داری از گرسنگی میمیری دیگه هر چی جلوت باشه میخوری چه پیتزا چه کوکو چه نون خشک چه سنگ. مردا صرفا گرسنه رابطه ن و میخوان یه جوری این عطش شهوتشون رو برطرف کنن.
درسته که یه سری موانع مثل دین یا هنجار های جامعه یا قضاوت های اطرافیان خیلی از مردا رو باز میداره که با زنهای مختلف رابطه برقرار کنن اما ته ذهن همه مردها یه اشتیاق به حرمسرا و امتحان کردن زنهای مختلف وجود داره. اشتیاقی که خیلی ها اگه مطمئن بودن گیر نمی افتن صد درصد عملی ش میکردن
پس خانوم عزیز صرف اینکه شوهرت باهات رابطه داره به این معنی نیست که تورو دوست داره اون در واقع حسی که موقع ارضا بهش دست میده رو دوست داره. اما اگه زنی حاضر به رابطه بدون اجبار با مردی شد بدونین دوستش داره ( مگه اینکه زنه تن فروش باشه و در ازای پول رابطه برقرار کنه)